ไปโทษเขาเราเองบรรเลงเดี่ยว
เขาไม่เหลียวแลปองร้องโหยหา
ทำชอกช้ำคร่ำครวญชวนเวทนา
บีบน้ำตามาอ้างเขาห่างไกล
แสนสงสารความรักที่ปักทิ้ง
แม้รักจริงห่วงหาพาหวั่นไหว
แต่บอกรักฝากเงาเศร้าเหลือใจ
แล้วมีใครไหนหนอพะนอนาง
สุดชอกช้ำเหลือดีนี่ชีวิต
ประกาศิตจากสวรรค์นั้นเมินหมาง
อยู่รอมาใกล้ตายชีพวายวาง
เปิดเปลือกตารอทาง..ยังร้างเลย
หากรักใครบอกไปให้เขารู้
ใช่แอบอยู่หลังเสาเฝ้าเฉลย
ไม่บอกใครงึมงำทำเหมือนเคย
แล้วมาเอ่ย.. ก่อนปิดตา..มาหาที.
เขาไม่เหลียวแลปองร้องโหยหา
ทำชอกช้ำคร่ำครวญชวนเวทนา
บีบน้ำตามาอ้างเขาห่างไกล
แสนสงสารความรักที่ปักทิ้ง
แม้รักจริงห่วงหาพาหวั่นไหว
แต่บอกรักฝากเงาเศร้าเหลือใจ
แล้วมีใครไหนหนอพะนอนาง
สุดชอกช้ำเหลือดีนี่ชีวิต
ประกาศิตจากสวรรค์นั้นเมินหมาง
อยู่รอมาใกล้ตายชีพวายวาง
เปิดเปลือกตารอทาง..ยังร้างเลย
หากรักใครบอกไปให้เขารู้
ใช่แอบอยู่หลังเสาเฝ้าเฉลย
ไม่บอกใครงึมงำทำเหมือนเคย
แล้วมาเอ่ย.. ก่อนปิดตา..มาหาที.
"บ้านริมโขง"
แรงไปไหมนี่
[/quote]
หากรักใครก็เอ่ยเผยได้แน่
เพราะไม่แคร์ใครใครและไม่หนี
ด้วยเพราะเป็นคนตรงคงรู้ดี
ตัวอย่างมีประจำ..อย่าทำลืม
natcha
เพราะไม่แคร์ใครใครและไม่หนี
ด้วยเพราะเป็นคนตรงคงรู้ดี
ตัวอย่างมีประจำ..อย่าทำลืม
natcha