ก็รักเธอทุกวันหมั่นตามอ้อน
ไหงบังอรกลับลี้ทำหนีหน้า
ฉันคนนี้นี่ไงเล่าณัชชา
เดวาดาคนนี้ที่รักเธอ
คงเพราะแต่งกลอนไปไมสู้เพราะ
จึงหัวเราะเยาะแล้วว่าอย่าเสนอ
กลับไปหลงคนอื่นฝืนละเมอ
จึงต้องเจออกหักรักมลาย
หันกลับมาทางนี้ยังมีรัก
ยังมีตักให้หนุนอุ่นไม่หาย
อ้อมอกพี่นี้แน่นแสนสบาย
ไม่กลับกลายแรมร้างเหมือนอย่างใคร
เก็บตักไว้เถอะหนอรอคนรัก
ไม่ขอพักอิงแอบแนบชิดใกล้
หากต้องการตักหนุนให้อุ่นใจ
บอกก็ได้มีตักให้พักแล้ว
natcha