[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

ฉันเดินฝ่าลมฝนทนเหน็บหนาว
แต่ละก้าวเจ็บล้นเกินทนไหว
มันปวดแปลบแสบซึ้งถึงทรวงใน
เป็นเพราะใครคนนั้นผ่านเข้ามา

เพราะรักเขามากมายให้เขาหมด
ยอมรับบทเศร้าจินต์ถวิลหา
หยาดน้ำใสไหลนองทั้งสองตา
ในอุราหม่นหมางแทบวางวาย

โปรดเมตตาฉันด้วยช่วยเติมต่อ
คำร้องขอวิงวอนก่อนจะสาย
คำว่ารัก คำนั้นก่อนฉันตาย
บอกได้ไหม บอกฉันนิด ก่อนปิดตา
natcha

ไปโทษเขาเราเองบรรเลงเดี่ยว
เขาไม่เหลียวแลปองร้องโหยหา
ทำชอกช้ำคร่ำครวญชวนเวทนา
บีบน้ำตามาอ้างเขาห่างไกล

แสนสงสารความรักที่ปักทิ้ง
แม้รักจริงห่วงหาพาหวั่นไหว
แต่บอกรักฝากเงาเศร้าเหลือใจ
แล้วมีใครไหนหนอพะนอนาง

สุดชอกช้ำเหลือดีนี่ชีวิต
ประกาศิตจากสวรรค์นั้นเมินหมาง
อยู่รอมาใกล้ตายชีพวายวาง
เปิดเปลือกตารอทาง..ยังร้างเลย

หากรักใครบอกไปให้เขารู้
ใช่แอบอยู่หลังเสาเฝ้าเฉลย
ไม่บอกใครงึมงำทำเหมือนเคย
แล้วมาเอ่ย.. ก่อนปิดตา..มาหาที.

"บ้านริมโขง"

แรงไปไหมนี่