อยากกลับมาหาเจ้าใจจะขาด
รู้รสชาดความเหงาที่เข้าสิง
สองเราต่างอดสูไร้คู่อิง
อยากจะวิ่งเจาะเวลาด้วยอาทร
ความยุ่งยากไหลหลั่งประดังเข้า
ทุกข์รุมเร้าเช้าเย็นลำเค็ญค่อน
ดั่งเมฆหมอกป่วนปั่นเข้าหั่น,รอน
สุดอาวรณ์อาลัยดั่งใร้ทาง
อดทนรออีกนิดอย่าคิดท้อ
จิตจดจ่อต่อกันวันฟ้าสาง
คิดถึงเจ้าเช้าค่ำมิอำพราง
อย่าจืดจางจากจร อย่ารอนแรม
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
