ได้ยินว่า สล่าผิน ไม่กินข้าว
ด้วยเป็นไข้ ใช่หรือเปล่า หรือเหงาอยู่
เรื่องชาวบ้าน ใช่ผ่านไป ต้องให้รู้
จึงตามดู ถึงรู้เห็น ความเป็นมา
เนื่องข้อความ หวามจิต ติดลึกซึ้ง
รักคิดถึง หนึ่งประโยค หยุดโลกช้า
หลงภวังค์ คลั่งเพ้อ แนวเบอร์ห้า
จนข้าวปลา ไม่มากิน เดี๋ยวสิ้นแรง
ตุลาทิตย์ คิดถาม ความสงสัย
สาวหน้ามน คนใด ให้แถลง
หากไม่ใช่ ณัชชา สาวหน้าแดง
ให้เคลือบแคลง อยากรู้ ดูว่าใคร
สะเลเต ยังไม่ใช่ แล้วใครแน่
หรือที่แท้ แค่มองผิด จึงปิดไว้
ด้วยข้อความ นามแปะติด สิ่งผิดไป
จ่าหน้าไว้ ใช่สล่า ว่า!แย่จัง
ด้วยเป็นไข้ ใช่หรือเปล่า หรือเหงาอยู่
เรื่องชาวบ้าน ใช่ผ่านไป ต้องให้รู้
จึงตามดู ถึงรู้เห็น ความเป็นมา
เนื่องข้อความ หวามจิต ติดลึกซึ้ง
รักคิดถึง หนึ่งประโยค หยุดโลกช้า
หลงภวังค์ คลั่งเพ้อ แนวเบอร์ห้า
จนข้าวปลา ไม่มากิน เดี๋ยวสิ้นแรง
ตุลาทิตย์ คิดถาม ความสงสัย
สาวหน้ามน คนใด ให้แถลง
หากไม่ใช่ ณัชชา สาวหน้าแดง
ให้เคลือบแคลง อยากรู้ ดูว่าใคร
สะเลเต ยังไม่ใช่ แล้วใครแน่
หรือที่แท้ แค่มองผิด จึงปิดไว้
ด้วยข้อความ นามแปะติด สิ่งผิดไป
จ่าหน้าไว้ ใช่สล่า ว่า!แย่จัง
คนที่ส่งข้อความตามที่กล่าว
เธอเป็นสาวชื่อ" ติน่า"พาให้หวัง
อ่านข้อความหวามใจในภวังค์
จะอ่านดังกลัวใครใครมาได้ยิน
ณัชชาสาวหน้าแดงชอบแกล้งหยอก
แต่งกลอนบอกเป็นทอมพร้อมหยามหมิ่น
ไม่ชอบชายเสียเลยจนเคยชิน
สล่าผินสิ้นท่าณัชชาเมิน
สะเลเตเก๋ไก๋ใจตลก
ชอบผันผกกลอนขันนั้นนานเนิ่น
อ่านคราใดใจเกิดความเพลิดเพลิน
และเธอเดินคนละทางห่างจากเรา
ก็มีแต่"ติน่า"ที่น่ารัก
มาทายทักพาใจมิให้เหงา
ส่งข้อความหวามใจให้นานเนา.......เพียงแต่กลอนเด้อ..
สล่าเอามาอ่านให้หวานใจ
สล่าผิน
เธอเป็นสาวชื่อ" ติน่า"พาให้หวัง
อ่านข้อความหวามใจในภวังค์
จะอ่านดังกลัวใครใครมาได้ยิน
ณัชชาสาวหน้าแดงชอบแกล้งหยอก
แต่งกลอนบอกเป็นทอมพร้อมหยามหมิ่น
ไม่ชอบชายเสียเลยจนเคยชิน
สล่าผินสิ้นท่าณัชชาเมิน
สะเลเตเก๋ไก๋ใจตลก
ชอบผันผกกลอนขันนั้นนานเนิ่น
อ่านคราใดใจเกิดความเพลิดเพลิน
และเธอเดินคนละทางห่างจากเรา
ก็มีแต่"ติน่า"ที่น่ารัก
มาทายทักพาใจมิให้เหงา
ส่งข้อความหวามใจให้นานเนา.......เพียงแต่กลอนเด้อ..
สล่าเอามาอ่านให้หวานใจ
สล่าผิน