เดินทางนาน ผ่านมาไกล ใจเริ่มท้อ
อยากจะขอ รอเพียงคน อดทนไหว
ทางแสนยาว ก้าวมานาน กาลผ่านไป
จะมีไหม ที่ใด ให้พักพิง
ลากกายา มองหา ไขว่คว้าหลัก
ที่แน่นหนัก รักร้อน ไว้นอนผิง
แผ่ไอกรุ่น อุ่นแนบ ให้แอบอิง
หายากจริง สิ่งนี้ ไม่มีเลย
ที่เคยเห็น เป็นเพียง เยี่ยงม่านหมอก
ลมกลับกลอก หยอกเฉี่ยว เดี๋ยวละเหย
ต้องล้มพับ จับชม ลมรำเพย
หลอกหยอกเย้ย ไม่เคยจริง ทุกสิ่งลวงฯ
อยากจะขอ รอเพียงคน อดทนไหว
ทางแสนยาว ก้าวมานาน กาลผ่านไป
จะมีไหม ที่ใด ให้พักพิง
ลากกายา มองหา ไขว่คว้าหลัก
ที่แน่นหนัก รักร้อน ไว้นอนผิง
แผ่ไอกรุ่น อุ่นแนบ ให้แอบอิง
หายากจริง สิ่งนี้ ไม่มีเลย
ที่เคยเห็น เป็นเพียง เยี่ยงม่านหมอก
ลมกลับกลอก หยอกเฉี่ยว เดี๋ยวละเหย
ต้องล้มพับ จับชม ลมรำเพย
หลอกหยอกเย้ย ไม่เคยจริง ทุกสิ่งลวงฯ