พี่ระพี พี่ริมโขง คงตาถึง
เขาคงซึ้งรูปน้องมองจนเหลียว
แต่พี่นพตัดสิ้นเหมือนปีนเกลียว
ทำตาเขียวเมินมองไม่ต้องการ
คงจะเป็นกรรมเก่าเฝ้าตามติด
ที่พี่คิดผลักไสไม่สงสาร
ในหัวใจน้องนุชสุดร้าวราน
ดั่งดวงมานเกือบแยกแตกจากกัน
หาว่าน้องนั้นเทียบเปรียบเป็นผี
ใช่ละซีคงปักใจหญิงในฝัน
แอบหนีนอนตอนเย็นเห็นทุกวัน
ฤาคอยเล่นบทอัศจรรย์ฝันจนเพลิน
รูปที่ส่งไปให้พี่ไม่รับ
ช่วยส่งกลับคืนมาอย่านานเนิ่น
อยากหากินกับฝันนั้นก็เชิญ
เมื่อพี่เมิน จะส่งไป..ให้ระพี
natcha
เขาคงซึ้งรูปน้องมองจนเหลียว
แต่พี่นพตัดสิ้นเหมือนปีนเกลียว
ทำตาเขียวเมินมองไม่ต้องการ
คงจะเป็นกรรมเก่าเฝ้าตามติด
ที่พี่คิดผลักไสไม่สงสาร
ในหัวใจน้องนุชสุดร้าวราน
ดั่งดวงมานเกือบแยกแตกจากกัน
หาว่าน้องนั้นเทียบเปรียบเป็นผี
ใช่ละซีคงปักใจหญิงในฝัน
แอบหนีนอนตอนเย็นเห็นทุกวัน
ฤาคอยเล่นบทอัศจรรย์ฝันจนเพลิน
รูปที่ส่งไปให้พี่ไม่รับ
ช่วยส่งกลับคืนมาอย่านานเนิ่น
อยากหากินกับฝันนั้นก็เชิญ
เมื่อพี่เมิน จะส่งไป..ให้ระพี
natcha