นักกวีที่รัก...ทักแต่ชื่อ
ยังจะดื้อแสร้งสลักทำหักเห
ไม่สงสาร...ตกหลุมที่ทุ่มเท
ทำเกเรต่อกัน...ให้รัญจวน
นักกวี...ที่มาก็น่ารัก
เค้าตระหนักว่าใจเราไห้หวน
เปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนามยังตามกวน
หัวขบวนยังไม่มา...หน้าไม่อาย
รู้ตัวว่า"คิดถึง"ยังพึงเฉย
มิเฉลย...หวั่นกลัวจับตัวขาย
ชื่อสองคำ.สามคน.พ้นไหมนาย?
ต้องระบาย..สามคำ..อีกสองคน
แล้วสาวน้อยร้อยชั่ง...ก็ยังขาด
หากประกาศชื่อก้องกลัวล่องหน
มาเถอะนะ"คนดี"...กวีดล
อย่าให้ทนนอนดึกรู้สึกกลัว
อาจจะต้องมีกอดสอดสลับ
เพราะว่าดับเทียนไขไฟสลัว
เหตุไฉนใจเรา?...ต้องเมามัว
ถ้ารู้ตัว...มาเลย...คุ้นเคยดี!!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
