เพลงขลุ่ยแว่วแผ่วเสียงสำเนียงหวาน
เป่าส่งผ่านกานต์ใจหวังให้ถึง
บอกคนไกลให้หวนทวนคำนึง
ว่านางหนึ่งซึ้งนักในรักเรา
ขลุ่ยเลาเดิมเริ่มเป่าเคล้าสะอื้น
หลายค่ำคืนฝืนคอยอย่างหงอยเหงา
รินน้ำตาคราเร้นไม่เห็นเงา
เคยหยอกเย้าเขากลับมาลับเลือน
ดอกโมกโชยโปรยกลิ่นพาสิ้นหวัง
รอยแผลรั้งฝังเก็บเจ็บเสมือน
สาดน้ำกรดรดราดพินาศเยือน
กว่าปีเดือนเหมือนถมจมน้ำตา
ขลุ่ยครวญผ่านม่านฟ้าอุษาสาง
ดั่งเสียงครางนางโศกวิโยคหา
ทุกวจีที่พ้อรอคืนมา
ยามโศกาอาวรณ์ซับซ้อนพูน
บทบรรเลงเพลงเก่าเฝ้าเชือดเฉือน
เพรงรักเตือนเลือนหายคล้ายสาบสูญ
ทิ้งร่องรอยฝอยซากมากอาดูร
ดั่งกองกูณฑ์คูณทบจบสิ้นมนต์
เป่าส่งผ่านกานต์ใจหวังให้ถึง
บอกคนไกลให้หวนทวนคำนึง
ว่านางหนึ่งซึ้งนักในรักเรา
ขลุ่ยเลาเดิมเริ่มเป่าเคล้าสะอื้น
หลายค่ำคืนฝืนคอยอย่างหงอยเหงา
รินน้ำตาคราเร้นไม่เห็นเงา
เคยหยอกเย้าเขากลับมาลับเลือน
ดอกโมกโชยโปรยกลิ่นพาสิ้นหวัง
รอยแผลรั้งฝังเก็บเจ็บเสมือน
สาดน้ำกรดรดราดพินาศเยือน
กว่าปีเดือนเหมือนถมจมน้ำตา
ขลุ่ยครวญผ่านม่านฟ้าอุษาสาง
ดั่งเสียงครางนางโศกวิโยคหา
ทุกวจีที่พ้อรอคืนมา
ยามโศกาอาวรณ์ซับซ้อนพูน
บทบรรเลงเพลงเก่าเฝ้าเชือดเฉือน
เพรงรักเตือนเลือนหายคล้ายสาบสูญ
ทิ้งร่องรอยฝอยซากมากอาดูร
ดั่งกองกูณฑ์คูณทบจบสิ้นมนต์