เสร็จเลยเราเขาเห็นแล้วเป็นเรื่อง
แย้มหน้าเหลืองหน้าแหลมแถมขัดเขิน
ไม่รู้ตัวถูกตามยามย่องเดิน
กำลังเพลินชมสาวโดนน้าวคอ
โอ้..ว่าหนอ ว่าเรา เขาตามแล้ว
กลับบ้านแก้วบ้านขวัญนั่นห้องหอ
มาหลงกลิ่นแป้งร่ำคำพะนอ
น้ำตาคลอยามหวนครวญระทม
ไม่ได้ลืมบ้านนาจนลาลับ
ไม่ได้ลืมคืนกลับรับสุขสม
ไม่ได้ลืมใครเลยเผยฝากลม
ไม่ได้ลืมภิรมย์เคยชมเชย
จะตามไปไม่นานวานกลับก่อน
จะกลับไปพร่ำวอนนอนเขนย
จะกลับไปชมชู้อยู่เหมือนเคย
จะกลับไปอวยเอยเคยภิรมย์
แย้มหน้าเหลืองหน้าแหลมแถมขัดเขิน
ไม่รู้ตัวถูกตามยามย่องเดิน
กำลังเพลินชมสาวโดนน้าวคอ
โอ้..ว่าหนอ ว่าเรา เขาตามแล้ว
กลับบ้านแก้วบ้านขวัญนั่นห้องหอ
มาหลงกลิ่นแป้งร่ำคำพะนอ
น้ำตาคลอยามหวนครวญระทม
ไม่ได้ลืมบ้านนาจนลาลับ
ไม่ได้ลืมคืนกลับรับสุขสม
ไม่ได้ลืมใครเลยเผยฝากลม
ไม่ได้ลืมภิรมย์เคยชมเชย
จะตามไปไม่นานวานกลับก่อน
จะกลับไปพร่ำวอนนอนเขนย
จะกลับไปชมชู้อยู่เหมือนเคย
จะกลับไปอวยเอยเคยภิรมย์
"บ้านริมโขง"