บ้านกลอนไทยมีกวีที่มากหน้า
มาตามหาทั่วถ้วนกวนไปล่ะ
ยิ่งไม่บอกหญิงชายคล้ายหมายคละ
เดี๋ยวสะปะพะทอมพร้อมชะนี
พูดกำกวมอ่วมองค์เหมือนหลงเพ้อ
คงไปเจอบั้งหนักรีบผลักหนี
รู้สึกตัวคั่วลมจมธรณี
เลยมาตามเซ้าซี้ที่บ้านกลอน
หลงทางมาหรือเปล่าเข้าบ้านนี้
ทำจู้จี้จริงจังยังสังหรณ์
เหมือนเจ้าหนี้ตามล่าค่าที่นอน
เหมือนใจอ่อนถูกล้วงกล่องดวงใจ
หรือว่าเป็นภรรยาตามล่าผัว
หวั่นเนียนัวสาวอื่นชื่นสดใส
โดนปล่อยเปล่าให้แห้งแล้งข้างใน
เขาทิ้งไปไม่ลาเลยมากวน
น่าสงสารสาวเจ้าคงเหงาหงอย
นั่งสำออย คอยเก้อละเมอหวน
เช็ดน้ำตาโหยหาพารัญจวน
ทุกคืนค่ำคร่ำครวญล้วนป่วนใจ
พี่อยากเป็นหนึ่งคนบนเสาะหา
อยากซบกอดกานดาคราหวั่นไหว
หากตามล่าตามลากยากเกินไป
พี่นี่ไง ยังอยู่ ..คอยดูเธอ
"บ้านริมโขง"
หนึ่งกวี ตีตราน่าจะใช่!!!
ฝีปากใกล้เคียงคนที่บ่นเพ้อ
บ้านไม่กลับลับหลงคงละเมอ
เมื่อมาเจอใคร่ถาม...ถึงความนัย
พบคนอื่นชื่นใจหรือไรพี่?
พูดป่นปี้ให้น้องต้องหมองไหม้
"บ้านอุดรฯ"ยังรอเธอก่อไฟ
ทำร่ำไรร่วมกานท์...ลืมบ้านนา
เห็นว่าอยู่..ริมโขง...จึงสงสัย
พิสมัยเป็นเกย์ลืมเคหา
อกของพี่ไม่อุ่นเหมือนคุ้นตา
แถมวาจาก้าวล่วงทุกช่วงกลอน
น้องยังเป็นคนเดิมคอยเติมรัก
สาวสมัครเป็นแฟนหนุนแทนหมอน
แต่เปลี่ยนปรับรับได้...ถ้าไหว้วอน
พี่อยากนอนหนุนบ้างว่างก็.........เชิญ
ฝีปากใกล้เคียงคนที่บ่นเพ้อ
บ้านไม่กลับลับหลงคงละเมอ
เมื่อมาเจอใคร่ถาม...ถึงความนัย
พบคนอื่นชื่นใจหรือไรพี่?
พูดป่นปี้ให้น้องต้องหมองไหม้
"บ้านอุดรฯ"ยังรอเธอก่อไฟ
ทำร่ำไรร่วมกานท์...ลืมบ้านนา
เห็นว่าอยู่..ริมโขง...จึงสงสัย
พิสมัยเป็นเกย์ลืมเคหา
อกของพี่ไม่อุ่นเหมือนคุ้นตา
แถมวาจาก้าวล่วงทุกช่วงกลอน
น้องยังเป็นคนเดิมคอยเติมรัก
สาวสมัครเป็นแฟนหนุนแทนหมอน
แต่เปลี่ยนปรับรับได้...ถ้าไหว้วอน
พี่อยากนอนหนุนบ้างว่างก็.........เชิญ