มาตามหานักกลอนแต่ก่อนเก่า
เขียนแบบเหงาเร้าใจ...ใยไม่เห็น
สู้เวียนวนค้นข่าวมาทุกเช้า-เย็น
มาจากเป็น.แบบนี้...ไม่ดีเลย
คนที่เคยจู๋จี๋...ก็หนีหน้า
ฉันมิกล้าลงชื่อหรือเปิดเผย
เค้าเบื่อแล้วบ้านกลอน...งอนเหมือนเคย
หรือเฉยเมยให้หา...ทุกนาที
นักกวีปรีชา...มากสามารถ
บรรจงวาด"ปรัชญา"...ไม่มานี่?
ไปเขียนอยู่ที่ใด?ไม่ใยดี
หรือว่ามีแฟนแล้ว...จึงแคล้วกัน
นักกวีฉะฉาน...ที่หาญกล้า
ไม่พบหน้ากันเลยแม้เคยฝัน
อยากต่อสร้อยร้อยรัก...นักประพันธ์
ทุกคืนวันที่รอเริ่มท้อใจ
หวังเห็นเธอ"ต่อกร"แล้วอ้อนกลับ
ถ้าสลับมาลง...ไม่สงสัย
แต่ถ้าเธอยังหลบไม่พบใคร?
ต่อนี้ไป...จะลงชื่อ...อย่าดื้อนะ!!
บ้านกลอนไทยมีกวีที่มากหน้า
ไล่ตามหาทั่วถ้วนกวนไปล่ะ
ยิ่งไม่บอกหญิงชายคล้ายหมายคละ
เดี๋ยวสะปะพะทอมพร้อมชะนี
พูดกำกวมอ่วมองค์เหมือนหลงเพ้อ
คงไปเจอบั้งหนักรีบผลักหนี
รู้สึกตัวคั่วลมจมธรณี
เลยมาตามเซ้าซี้ที่บ้านกลอน
หลงทางมาหรือเปล่าเข้าบ้านนี้
ทำจู้จี้จริงจังยังสังหรณ์
เหมือนเจ้าหนี้ตามล่าค่าที่นอน
เหมือนใจอ่อนถูกล้วงกล่องดวงใจ
หรือว่าเป็นภรรยาตามล่าผัว
หวั่นเนียนัวสาวอื่นชื่นสดใส
โดนปล่อยเปล่าโหยแห้งแล้งข้างใน
เขาทิ้งไปไม่ลาเลยมากวน
น่าสงสารสาวเจ้าคงเหงาหงอย
นั่งสำออย คอยเก้อละเมอหวน
เช็ดน้ำตาโหยหาพารัญจวน
ทุกคืนค่ำคร่ำครวญล้วนป่วนใจ
พี่อยากเป็นหนึ่งคนบนเสาะหา
อยากซบกอดกานดาคราหวั่นไหว
หากตามล่าตามลากยากเกินไป
พี่นี่ไง ยังอยู่ ..คอยดูเธอ
ไล่ตามหาทั่วถ้วนกวนไปล่ะ
ยิ่งไม่บอกหญิงชายคล้ายหมายคละ
เดี๋ยวสะปะพะทอมพร้อมชะนี
พูดกำกวมอ่วมองค์เหมือนหลงเพ้อ
คงไปเจอบั้งหนักรีบผลักหนี
รู้สึกตัวคั่วลมจมธรณี
เลยมาตามเซ้าซี้ที่บ้านกลอน
หลงทางมาหรือเปล่าเข้าบ้านนี้
ทำจู้จี้จริงจังยังสังหรณ์
เหมือนเจ้าหนี้ตามล่าค่าที่นอน
เหมือนใจอ่อนถูกล้วงกล่องดวงใจ
หรือว่าเป็นภรรยาตามล่าผัว
หวั่นเนียนัวสาวอื่นชื่นสดใส
โดนปล่อยเปล่าโหยแห้งแล้งข้างใน
เขาทิ้งไปไม่ลาเลยมากวน
น่าสงสารสาวเจ้าคงเหงาหงอย
นั่งสำออย คอยเก้อละเมอหวน
เช็ดน้ำตาโหยหาพารัญจวน
ทุกคืนค่ำคร่ำครวญล้วนป่วนใจ
พี่อยากเป็นหนึ่งคนบนเสาะหา
อยากซบกอดกานดาคราหวั่นไหว
หากตามล่าตามลากยากเกินไป
พี่นี่ไง ยังอยู่ ..คอยดูเธอ
"บ้านริมโขง"