เมื่อสิ้นแสงรวีฉายกลายดำมืด
แสงจางจืดจากนีออนก็ย้อนส่อง
ให้มองเห็นเป็นทางอย่างลำลอง
ความเศร้าหมองเพื่อนกันพลันมาเยือน
มันไม่ใช่คืนเหงาคืนเปล่าเปลี่ยว
มันเป็นคืนบิดเบี้ยวเกลียวรักเฉือน
มันเป็นคืนต้องทนคนรักเลือน
มันเป็นคืนย้ำเตือน..เหมือนเคยเป็น
แสงจางจืดจากนีออนก็ย้อนส่อง
ให้มองเห็นเป็นทางอย่างลำลอง
ความเศร้าหมองเพื่อนกันพลันมาเยือน
มันไม่ใช่คืนเหงาคืนเปล่าเปลี่ยว
มันเป็นคืนบิดเบี้ยวเกลียวรักเฉือน
มันเป็นคืนต้องทนคนรักเลือน
มันเป็นคืนย้ำเตือน..เหมือนเคยเป็น