ฝนกรกฎา
...ฟังสิ!...คนเศร้า...
ฟังลมเป่าใบไม้ไหวกิ่งช่อ
ขณะฝนแสนเม็ดแตกเก็จคลอ
ละอองออเกาะพร่าง...หน้าต่างมัว
หวิวดั่งแว่วเพลงผ่านสะท้านอก
กับมุมรก, ข้าวของยังกองทั่ว
โต๊ะญี่ปุ่นฝุ่นจับ - กับเครื่องครัว
ราวตื่นตัวรอคนเดิมสนใจ
มิกล้า...ขยับเขยื้อนเลื่อนข้าวของ
ทุกมุมที่เธอจอง...มองครั้งไหน-
อยากให้เหมือนวันก่อน...มองย้อนไป-
ทอดสายตาร่ำไร...ได้ทั้งคืน
ขณะห้วงฟ้าแลบ - แวบแสงขาว
ใจที่ร้าวยิ่งตระหนกจนตกตื่น
กรกฎา - ฟ้าเปรี้ยงดุจเสียงปืน
กลบเสียงหมื่นเม็ดฝน...จนแผ่วเบา
ฟังสิ! เพลงใบไม้ อาบไล้ฝน
ถูกซัดสาดเสียจน คนฟังเหงา
เอื้อมมือรับใบล้ามาขัดเกลา
ฟังสิ!...ฟังคนเศร้า...เป่าใบไม้.
...ฟังสิ!...คนเศร้า...
ฟังลมเป่าใบไม้ไหวกิ่งช่อ
ขณะฝนแสนเม็ดแตกเก็จคลอ
ละอองออเกาะพร่าง...หน้าต่างมัว
หวิวดั่งแว่วเพลงผ่านสะท้านอก
กับมุมรก, ข้าวของยังกองทั่ว
โต๊ะญี่ปุ่นฝุ่นจับ - กับเครื่องครัว
ราวตื่นตัวรอคนเดิมสนใจ
มิกล้า...ขยับเขยื้อนเลื่อนข้าวของ
ทุกมุมที่เธอจอง...มองครั้งไหน-
อยากให้เหมือนวันก่อน...มองย้อนไป-
ทอดสายตาร่ำไร...ได้ทั้งคืน
ขณะห้วงฟ้าแลบ - แวบแสงขาว
ใจที่ร้าวยิ่งตระหนกจนตกตื่น
กรกฎา - ฟ้าเปรี้ยงดุจเสียงปืน
กลบเสียงหมื่นเม็ดฝน...จนแผ่วเบา
ฟังสิ! เพลงใบไม้ อาบไล้ฝน
ถูกซัดสาดเสียจน คนฟังเหงา
เอื้อมมือรับใบล้ามาขัดเกลา
ฟังสิ!...ฟังคนเศร้า...เป่าใบไม้.
สัมผัสคลื่นของเสียงเพียงแผ่วแผ่ว
ดั่งระโหยโรยแล้วแก้วเกร็ดใส
พร้อมบทเพลงใบไม้ที่หายไป
เหลือแต่ความอาลัยในน้ำตา
เถิดคนเศร้า เราหนึ่ง คงเคยคุ้น
ขอยื่นมืออบอุ่น ด้วยห่วงหา
โอบประคองสองไหล่ของมิตรา
หมายที่ใจอ่อนล้ามิล้าเกิน
โปรดยิ้มมาสักนิด เถิดนะ
ปลดเปลื้องสภาวะที่หนักเนิ่น
ของวิถีชีวิตการดำเนิน
กองทิ้งลง แล้วเอิ้น ว่า สู้โว้ยยย