~เบื่อ+เบื่อ=เบื่อ~
นาฬิกา..ร้องปลุกทุกตีห้า
ฉันปัดซ้ายป่ายขวาหาต้นเสียง
ตานั้นหลับจับมั่วแถวหัวเตียง
พร้อมทุบเปรี้ยงเต็มเต็ม..เข็มแทงมือ
ฉันตะโกนร้องจ๊ากปากเหม็นฉึ่ง
ก่อนลุกผึงแยกเขี้ยว..เปรี้ยวนักหรือ
ลงอ่างปลาซะแก..แฮ่ ฮือฮือ
นั่นมือถือนี่หว่า..จะบ้าตาย
เดินเซ็งเต่าเข้าห้องน้ำหวังฉ่ำชื่น
อนิจจาขาเหยียบพื้นลื่นหน้าหงาย
แถมหัวโขกเหลี่ยมโถ..โอ้คุณชาย
ดิ้นทุรายหัวโน..โธ่เวรกรรม
มองกระจกหน้านิ่วสิวเยอะจัด
เซ็งชะมัดดันดั้งแหมบแบบพี่หม่ำ
หนวดก็ดกรกเถื่อนเหมือนซัดดัม
ตัวก็คล้ำล่ำบึ๊กถึกเหมือนฟา ย
คว้าใกล้ชิดบิดบีบจนลีบแห้ง
ตามด้วยแปรงสุดทนรุ่นขนหาย
พลางเปิดน้ำชำระให้สบาย
แล้วขับถ่ายพร้อมกัน..มันส์จังเลย
อนิจจา..กำลังฟื้นความชื่นฉ่ำ
น้ำเจ้ากรรมดันหยุดไหลไปเฉยเฉย
แปรงคาปาก..ตูดคาโถ..โอ้ฟ้าเอย
ไยเล่าเอ๋ยชีวิตข้า..น่าเบื่อจริง
โพโลลิส..ล้างตัวอย่างหัวเสีย
มันละเหี่ยเพลียใจหนอไอ้สิงห์
สายแล้วหนาสาละวนจนเป็นลิง
วิ่งวิ่งวิ่ง..เดี๋ยวหัวหน้าด่าปากบาน
ยืนแฮ่กแฮ่กแบกเป้เซซบป้าย
ก่อนคุณยายขายข้าวแกงแย้งขับขาน
แหม..ไอ้หนุ่มวันอาทิตย์ยังติดงาน
อีกไม่นานคงรวย..แน่ล่ะเออ
ฉันหันหลังตั้งมะเหงกเขกหัวโป๊ก
เคยชี้โลกโบกฟ้ามาเสมอ
แท้หนึ่งฉากจากวันอันเผลอเรอ
ที่มีเธอ มีฉัน..เบื่อกันไป
Oo..ฉันเบื่อคุณคุณเบื่อฉันวันละนิด
เพื่อค้นคิดเส้นทางสร้างสิ่งใหม่
เพื่อค้นคว้า หาจุด หยุดหัวใจ
เพื่ออภัยซึ่งกัน..นั่นหนอคน
ใต้โลกกว้างทางแยกแตกต่างฝัน
แต่ละวันฉันไขว่เฝ้าไล่ขน
ลืมแกนเก่าเหง้าแก่..แม้ตัวตน
คือเหตุผล..ที่ฉันนั้นเบื่อจริง
ฉันเบื่อฉัน ฉันนี้ ที่น่าเตะ
ฉันเบื่อเต๊ะ เบื่อใหญ่ เบื่อไอ้สิงห์
ฉันเบื่อจิต เหมือนกา ท่าเหมือนลิง
ฉันอยากทิ้ง เปลือกบาป ฉาบหัวใจ
จบแบบงงๆ คนอ่านงง คนเขียนก็งง (ตลกฝืดจืดท้าย ตายหยังเขียด ฮี่ๆๆๆ )
บอม ซอง ดุ๊ก