หวนคำนึงถีงวันที่ฝันร้าย
คนที่หมายมั่นมากเฝ้าถากถาง
เพราะเขลาไปไม่เห็นว่าเป็นลาง
บอกเหตุอ้างเขาเบื่อเราเหลือทน
ทุกคืนค่ำรอใครนอนไม่หลับ
บางคืนนับหมื่นดาวพราวเวหน
สู้เฝ้ารอไฟออนอย่างร้อนรน
บ่อยฟุบบนคีย์บอร์ดตลอดคืน
- สายใย -
ใครคนนั้นที่เพ้อละเมอหา
เขาจากลา สายใย ไปเป็นอื่น
ทนรออีกทำไมให้กล้ำกลืน
ตาเป็นปื้นหมดแล้วไม่แบ๊วเลย
ดีกว่าไหม? เริ่มต้นเป็นคนแกร่ง
แล้วแสดงลีลากลอนผ่าเผย
เมื่อเขาไม่เติมทุนความคุ้นเคย
ก็อย่าเกยตื้นต่อเดี๋ยวคอเคล็ด
- คนกันเอง -
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
