[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ด้ามขวานทองเรื่องเก่าเน่าสะสม
แต่โบร่มโบราณนานนักหนา
ชนกลุ่มหนึ่งเหมือนถูกทิ้งยิ่งระอา
แบ่งชั้นมาเป็นปมด้อยต้อยต่ำไป

นักการเมืองส่วนกลางวางอำนาจ
ทิ้งบทบาทข่มขู่ตูเป็นใหญ่
สามจังหวัดชายแดนเขตแคว้นไทย
ทางภาคใต้เขามองผ่านการปกครอง

*พระราชหัตถเลขามี ร.ที่หก
ทรงหยิบยกการแก้ปัญหาว่าทั้งผอง
ข้าราชการกลับเมินไปไม่เหลียวมอง
กลายเรื่องหองระแหงแฝงตามมา

แต่ด้ามขวานเรื่องภายในของประเทศ
มีขอบเขตเก่าอยู่รู้ถ้วนหน้า
แต่คมขวานอีกด้านบูรพา
มีปัญหาตัดสินอย่าบิ่นเลย

นิทานอีสปเก่าเขาเล่าไว้
คนตัดไม้ขวานตกคลองนั่งร้องเฉย
เทพารักษ์งมให้ไม่เหมือนเคย
เขาก็เอ่ยปฏิเสธไปไม่หวังปอง

ด้วยขวานเล่มใหม่นี้มีปัญหา
แสงเจิดจ้าสะท้อนสีไม่มีหมอง
เหลืองอร่ามงามเด่นเป็นขวานทอง
มิใช่ของของเขาไม่เอาไป

แต่ขวานทองของเราเขาคอยจ้อง
นำขึ้นฟ้องศาลโลกวางยกใหม่
อย่ามีบิ่นเชียวหนอขอร้องไง
ต้องร่วมใจปกปักษ์สามัคคี.
...................................
* พระราชหัตถเลขา ร.6
ที่ 3/78 ลงวันที่ 6 ก.ค.2466
เป็นแนวนโยบายการปฏิบัติราชการ
ในมณฑลปัตตานี.

นพ
24 ก.ค.54