[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เมฆา...]

อ้างถึง....
๐ ฝันเพียง ๐
๐ ทิ้งโทษทัณฑ์นั้นไว้..ให้พี่รับ
และผ้าซับน้ำตาสี่ห้าผืน
อยู่บนเรือนเปื้อนช้ำอย่างกล้ำกลืน
ทรวงสะอื้นเอื้อนหา..แต่หน้านาง

 
 ทรวงสะอื้น  เอื้อนหา แต่หน้านาง
เสียงครวญคราง เศร้าสร้อย ละห้อยหวล
พี่ฤาช้ำ กล้ำกลืน ฝืนใจครวญ
ลองทบทวน ท่าที มีต่อนาง

จำได้ไหม ใครกันหนอ ที่รอพี่
ใยคนดี ลืมสิ้น ถวิลอ้าง
เคยอิงแอบ แนบเนื้อ คือนวลนาง
กลับครวญคราง หาคนอื่น มาชื่นทรวง

มัวสะอื้น เอื้อนหา หน้าคนอื่น
คนหยิบยื่น  ไมตรี  พี่ไม่หวง
กระซิบแผ่ว แว่วหวานล้ำ แค่คำลวง
คนช้ำทรวง  คือน้องนี้ ใช่พี่ยา

 

  ๐ พร่ำปลอบจิต ชิดทรวงด้วยห่วงยิ่ง
คงไม่จริง..ดั่งฝันนั่นหรอกหนา
เจ้าคงหายไปเที่ยว..เดี๋ยวคงมา
ปลอบชีวา..ดวงจิต...อย่าคิดไกล

๐ แต่กระนั้น..ขวัญพี่ยังมีสั่น
คราบจาบัลย์..ควันหมองยังจองไหม้
ด้วยคิดถึง..เจ้าแทบ...แนบทรุดไป
แม้นหญิงใด..ใครอื่น..มิขืนมี..

๐ ครั้นเจ้าอยู่แห่งใดใคร่รับรู้
ว่าพี่กู่เรียกก้องแต่น้องนี้
อยู่ที่ใดโปรดเผยเอ่ยวจี
บอกถึงพี่...สักคราก่อนฟ้าคราม

๐ จะได้ตรึก..ตรองครวญคำนวณว่า
เหลือเวลา..เท่าใดให้ฝันหวาม
ระหว่างรอ..เจ้ากลับมาซับความ
(พี่)..จะขอตาม..นางฟ้า..มายาใจ...
..ก่อนหล่ะกันน่ะ..อิอิ..