อ้างถึง....
๐ ฝันเพียง ๐
๐ ทิ้งโทษทัณฑ์นั้นไว้..ให้พี่รับ
และผ้าซับน้ำตาสี่ห้าผืน
อยู่บนเรือนเปื้อนช้ำอย่างกล้ำกลืน
ทรวงสะอื้นเอื้อนหา..แต่หน้านาง
ทรวงสะอื้น เอื้อนหา แต่หน้านาง
เสียงครวญคราง เศร้าสร้อย ละห้อยหวล
พี่ฤาช้ำ กล้ำกลืน ฝืนใจครวญ
ลองทบทวน ท่าที มีต่อนาง
จำได้ไหม ใครกันหนอ ที่รอพี่
ใยคนดี ลืมสิ้น ถวิลอ้าง
เคยอิงแอบ แนบเนื้อ คือนวลนาง
กลับครวญคราง หาคนอื่น มาชื่นทรวง
มัวสะอื้น เอื้อนหา หน้าคนอื่น
คนหยิบยื่น ไมตรี พี่ไม่หวง
กระซิบแผ่ว แว่วหวานล้ำ แค่คำลวง
คนช้ำทรวง คือน้องนี้ ใช่พี่ยา
๐ ฝันเพียง ๐
๐ ทิ้งโทษทัณฑ์นั้นไว้..ให้พี่รับ
และผ้าซับน้ำตาสี่ห้าผืน
อยู่บนเรือนเปื้อนช้ำอย่างกล้ำกลืน
ทรวงสะอื้นเอื้อนหา..แต่หน้านาง
ทรวงสะอื้น เอื้อนหา แต่หน้านาง
เสียงครวญคราง เศร้าสร้อย ละห้อยหวล
พี่ฤาช้ำ กล้ำกลืน ฝืนใจครวญ
ลองทบทวน ท่าที มีต่อนาง
จำได้ไหม ใครกันหนอ ที่รอพี่
ใยคนดี ลืมสิ้น ถวิลอ้าง
เคยอิงแอบ แนบเนื้อ คือนวลนาง
กลับครวญคราง หาคนอื่น มาชื่นทรวง
มัวสะอื้น เอื้อนหา หน้าคนอื่น
คนหยิบยื่น ไมตรี พี่ไม่หวง
กระซิบแผ่ว แว่วหวานล้ำ แค่คำลวง
คนช้ำทรวง คือน้องนี้ ใช่พี่ยา