๐ สัปดาห์ภาษาด้าว ค่อยคอยน้าวจะก้าวไหน
คลำทั่วทุกครัวไทย ยังคลางแคลงที่คั่วคน
๐ เลขกะอัปลักษณ์ นิรุกติ์ผลักประจักษ์ผล
กะเรี่ยกะราดรน ลวกใส่สุดบนทรุดทราม
๐ ยิ่งใช้กระไรชอบ เบ่งระบอบด้วยบุ่มบ่าม
ชมยุ่ยว่าชุ่ยงาม ด้วยเขลาขอดที่กอดครอง
๐ หลงไทยว่าไร้ทาส เอกราชอาจฉลอง
คร่อมล้ำย่ำครรลอง ก็เหลือไทยที่ไร้ทาง
๐ ไหนหรือคือรูปรัฐ ที่เอกอัตถ์วิวัฒน์อ้าง
ไหนไทยไหนพันธุ์ทาง ไหนยืนหยัดไหนปัดแยง
๐ แต่งตัวยังตามต่าง อาหารห้างเอิบกำแหง
เรือนโรงที่ลงแรง ต้องยุโรปบาวาเรีย
๐ เหลือซากแต่ภาษา กลับกร่อนค่าหลงกาเขี่ย
ก่ายย่ำกากะเยีย แห่งปราชญ์ชั้นบรรพชาญ
๐ ช่วยเถิดช่วยเชิดถ้อย รักษ์คำร้อยเผื่อเหลนหลาน
สัปดาห์วัตรสหัสวาร แท้ลูกไทยที่รักไทย ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๒๓.๐๗.๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
