เป็นสีสันของภาษา
ทุกสิ่งอย่างเมื่อยังมีชีวิต มันย่อมมีการเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนไป ภาษาก็เช่นกัน เมื่อมันยังเป็นภาษาที่ยังใช้กันอยู่ ผู้ใช้ก็ย่อมมีสิทธิ์ที่จะคิดค้น ดัดแปลง แก้ไข ฯ ตามที่เขาต้องการ เพียงแต่ว่าเมื่อแก้ไขแล้วจะสื่อความหมายในสังคมได้หรือเปล่า คนส่วนใหญ่ยอมรับหรือไม่ ผมไม่เคยคิดกลัวว่าภาษาจะวิบัติหรือเปลี่ยนไป เพราะภาษาไทยเป็นภาษาที่มีแบบอย่างและมีเอกลักษณ์ที่แน่นอน
ภาษาที่พูดและเขียนผิดเพี้ยนนั้น ขึ้นอยู่กับช่วงกาลสมัยของคนในสังคมนั้น ๆ ที่นำค่านิยมส่วนตัวที่ได้รับมาจากแรงบันดาลใจจากสิ่งต่าง ๆ ในสังคมโลกมาประยุกต์ใช้ แต่ใช่ว่าจะนำมาใช้ได้ในทางราชการ และการสื่อสารที่เป็นระบบแบบแผนได้แต่อย่างไร ซึ่งมันก็จะเกิดขึ้นและเปลี่ยนแปลงไปเช่นนี้ตลอดเวลาคู่กับความมีชีวิตของคนเรา
เพราะภาษาไทยที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน เป็นภาษาที่มีชีวิต ไม่ใช่ภาษาที่ตายแล้วอย่างกับบาลีและสันสกฤต
*ความคิดเห็นส่วนบุคคล ห้ามวัยสะรุ่นนำไปอ้างอิง