[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เมฆา...]

๐ ฝันเพียง ๐


๐ เสียงสะท้อนแหลมทุ้มกระทุ่มอก
ดึงน้ำตาร้าวตกสะทกไหว
หยดลงพื้นยืนซมขมฤทัย
แสนอาลัยในจินต์ดุจสิ้นแรง

๐ ห้องใจเอ๋ยเคยอยู่คู่กับเจ้า
มานานเนาแนบแน่นเป็นแผ่นแผง
ก่อนนิทราเคยจูบลูบแก้มแดง
แล้วตะแคงสบพักตร์สื่อรักนวล

๐ มาบัดนี้เหมือนจันทร์นั้นลวงล่อ
กระพริบย่อย่นแสง..แกล้งกำสรวล
ดึงนางใจไกลหนีทิ้งพี่ครวญ
อยู่กับตรวนโซ่โศก..ในโลกตรม

๐ เมื่อห้องใจ..ว้างเวิ้งไร้เริงรื่น
เหลือเพียงพื้นเรือนเร้น...แม้เส้นผม
ยังมิเหลือให้เชย..ดั่งเคยชม
จำระทมจมทุกข์รุกแรมคืน

๐ ทิ้งโทษทัณฑ์นั้นไว้..ให้พี่รับ
และผ้าซับน้ำตาสี่ห้าผืน
อยู่บนเรือนเปื้อนช้ำอย่างกล้ำกลืน
ทรวงสะอื้นเอื้อนหา..แต่หน้านาง

๐ฝันแค่เพียงภาวนาข่มตาปิด
ให้สนิทเลิกฟุ้งจนรุ่งสาง
รอเสียงพระ..ให้พรก่อนวายวาง
โดดหน้าต่าง..ห้องใจ...ไปตามนวล...