"ต้องขอโทษเธอด้วย ในทุกสิ่ง"
ถูกสกรัม ช้ำไป ทั้งในนอก
แผลถลอก ปอกเปิก เถิกเป็นสาย
เมาสร่างถอน นอนพับ ตับแทบวาย
นอนเกลือกกลิ้ง ทิ้งกาย เหมือนควายโคลน
ซวนเซซัง ซมซาน ซากซอมซ่อ
ถดถอยถ่อ ต่อไป ได้กี่หน
เธอนี่แหละ แซะเศร้า เอาเป็นคน
พบสุขล้น พ้นทุกข์ ที่ซุกใจ
พอได้ปลื้ม ลืมตัว ชั่วขณะ
ปล่อยเลยละ จรลี มีเพื่อนใหม่
ทำเทอะทะ ปะเปื้อน เลอะเลือนไป
แกล้งเบลอใบ้ บอบ้า หน้าด้าน-อาย
ถึงวันนี้ รพีกาญจน์ วานขอโทษ
ขอดวงใจ ได้โปรด โกรธเคืองหาย
กลับมา-รัก ภักดี มิมีคลาย
ในทุกสิ่ง ทิ้งมลาย หมายเหมือนเดิม
รพีฯ ขอโทษจ้า...นะนะ...
"ยกโทษให้ฉัน เถิดนะเธอนะ.."
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
