บนเส้นทางคนท้อขอคิดถึง
มีสิทธิ์แค่รำพึงรำพันหา
มิอาจจะเป็นจริงได้ใจระอา
ทุกทิวาราตรีมีแต่ตรม
อยู่กับความเปลี่ยวเหงาเศร้าดวงจิต
โอ้ชีวิตคิดไปใจขื่นขม
พรหมลิขิตขีดเส้นทางให้ซานซม
ปล่อยไปตามสายลมจะพัดพา
-Ban-
เหตุเกิดจากอารมณ์ที่บ่มช้ำ
เจอจุดย้ำซ้ำยิ่งสิ่งเดิมหนา
จึงเบื่อหน่ายชีวิตจิตวิญญา
อยากหลบหน้าผู้คนบนโลกีย์
แต่กระนั้นมันหยุดจุดคิดถึง
อารมณ์หนึ่งหวลกลับสลับหนี
เพื่อนร่วมทุกข์สุขบ้างยังพอมี
จึงเป็นที่(มา) คนท้อ ขอคิดถึง
พรหมมิได้ลิขิตชีวิตฉัน
แต่ว่ามันเกิดได้เพราะใจหนึ่ง
ไม่มีใครยื้อยุดหรือฉุดดึง
แค่หนักอึ้งอารมณ์จนซมซาน
ให้สายลมพัดพาอารมณ์หมอง
ลอยละล่องปลิวข้ามตามสังขาร
จวบจนพบคนหนึ่งซึ่งต้องการ
มาเจือจารความหม่นของคนท้อ....
คนเผาถ่าน
มีสิทธิ์แค่รำพึงรำพันหา
มิอาจจะเป็นจริงได้ใจระอา
ทุกทิวาราตรีมีแต่ตรม
อยู่กับความเปลี่ยวเหงาเศร้าดวงจิต
โอ้ชีวิตคิดไปใจขื่นขม
พรหมลิขิตขีดเส้นทางให้ซานซม
ปล่อยไปตามสายลมจะพัดพา
-Ban-
เหตุเกิดจากอารมณ์ที่บ่มช้ำ
เจอจุดย้ำซ้ำยิ่งสิ่งเดิมหนา
จึงเบื่อหน่ายชีวิตจิตวิญญา
อยากหลบหน้าผู้คนบนโลกีย์
แต่กระนั้นมันหยุดจุดคิดถึง
อารมณ์หนึ่งหวลกลับสลับหนี
เพื่อนร่วมทุกข์สุขบ้างยังพอมี
จึงเป็นที่(มา) คนท้อ ขอคิดถึง
พรหมมิได้ลิขิตชีวิตฉัน
แต่ว่ามันเกิดได้เพราะใจหนึ่ง
ไม่มีใครยื้อยุดหรือฉุดดึง
แค่หนักอึ้งอารมณ์จนซมซาน
ให้สายลมพัดพาอารมณ์หมอง
ลอยละล่องปลิวข้ามตามสังขาร
จวบจนพบคนหนึ่งซึ่งต้องการ
มาเจือจารความหม่นของคนท้อ....
คนเผาถ่าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
