กลางสายฝนทนหนาวร้าวอุรา
ปาดน้ำตาครานี้ที่หมองหม่น
เพราะใครหนึ่งที่ลวงดวงกมล
เจ็บเกินทนคนท้อใจขอลา
จะขอหยุดนิ่งนิ่งมิติงไหว
ขอหยุดใจไมรักไม่โหยหา
จะไร้ใจไร้กันวันศรัทธา
ขอสัญญาแต่นี้ไม่มีคุณ
พระอาทิตย์อัสดง
ปาดน้ำตาครานี้ที่หมองหม่น
เพราะใครหนึ่งที่ลวงดวงกมล
เจ็บเกินทนคนท้อใจขอลา
จะขอหยุดนิ่งนิ่งมิติงไหว
ขอหยุดใจไมรักไม่โหยหา
จะไร้ใจไร้กันวันศรัทธา
ขอสัญญาแต่นี้ไม่มีคุณ
พระอาทิตย์อัสดง
โลกจะเศร้าเหงาหนาถ้าเธอหยุด
ดินจะทรุดน้ำจะนองท้องจะหมุน
ฟ้ามืดลับดับดาวคราวอรุณ
ขาดไออุ่นอกร้าวหนาวระทม
ให้คิดใหม่เปลี่ยนใจยังไม่สาย
มีมากหลายคนพะนอรอสุขสม
ทั้งตัวจริงตัวสำรองร้องระงม
หวังชื่นชม อัสดง อนงค์นาง.
ดินจะทรุดน้ำจะนองท้องจะหมุน
ฟ้ามืดลับดับดาวคราวอรุณ
ขาดไออุ่นอกร้าวหนาวระทม
ให้คิดใหม่เปลี่ยนใจยังไม่สาย
มีมากหลายคนพะนอรอสุขสม
ทั้งตัวจริงตัวสำรองร้องระงม
หวังชื่นชม อัสดง อนงค์นาง.
"บ้านริมโขง"
ใครจะเศร้าเหงาทรวงถึงดวงน้อง
จึ่งพร่ำร้องบอกลมมาพรมพร่าง
ถ้อยรำพันวจีเหงาเคล้าครวญคราง
รักจืดจางนวลน้องร้องระทม
จะให้คิดเปลี่ยนผันนั้นคงสาย
รักที่หมายหลุดลอยพลอยขื่นขม
ไม่ขอยื้อฉุดรักจักตรอมตรม
ร้องระงมสมใจให้ชาชิน
พระอาทิตย์อัสดง
จึ่งพร่ำร้องบอกลมมาพรมพร่าง
ถ้อยรำพันวจีเหงาเคล้าครวญคราง
รักจืดจางนวลน้องร้องระทม
จะให้คิดเปลี่ยนผันนั้นคงสาย
รักที่หมายหลุดลอยพลอยขื่นขม
ไม่ขอยื้อฉุดรักจักตรอมตรม
ร้องระงมสมใจให้ชาชิน
พระอาทิตย์อัสดง