ผ่านหนาวร้อนย้อนฝนอีกหนหนึ่ง
ความคิดถึงท่วมจินต์ถวิลหวัง
โธ่หัวใจไยเล่าเจ้าไม่ฟัง
ที่เขาสั่งให้ลืมอย่าปลื้มเลย
มิจดจำคำเหน็บให้เจ็บจิต
ถึงรู้สิทธิ์สิ้นแล้วดวงแก้วเอ๋ย
กระซิบผ่านฝนพรำลมรำเพย
คำถามเอ่ยออกปากมาจากใจ
ว่าคนเศร้าเหงาทรวงยังห่วงหา
เจ้าแก้วตาเป็นสุขทุกข์ไฉน
รักเขายังหอมหวานประการใด
อวยพรให้ทั้งสองครองนิรันดร์
(ขออภัยหากล่วงล้ำเชิญซ้ำเติม)
ขออภัยที่ไม่ได้ร้อยกลอน...ครับ อิ อิ