...อดทนกับท่าที่ที่เฉยชา
ลึก ๆ ในใจปวดปร่า...แทบทนไม่ไหว
กอดหมอนนอนคิด...ฉันผิดอะไร
หมดรักแล้วใช่ไหม...ถึงไม่สนใจใยดี
~*~
ถามตัวเองมาหลายคืน
ทำไมต้องฝืน....ทนอยู่แบบนี้
เมื่อเค้าไม่สนใจ....ไม่ถนอมรักที่มี
ก็น่าจะจบซะที..เลิกคบกันไป
~*~
ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน
ว่าความรู้สึกนี้มัน..ร้าวลึกแค่ไหน
แค่อ่อนแรง รอนล้า หรือว่า...ทนไม่ได้
จะอยู่ต่อหรือแยกไป...ทางไหนดี
~*~
สงสารหัวใจ..คิดเอ่ยไปว่าขอจบ
หยุดทุกอย่างที่คบ..เลิกพบเพียงเท่านี้
แต่พอเห็นหน้าเธอทีไร..หวั่นและไหวทุกที
ยิ่งมองสบตาเธอแบบนี้...ไม่กล้าเอ่ยไป
หวนคิดถึงเรื่องราวเมื่อคราวรัก
ที่ตัดสินใจแน่นหนัก..ยิ่งคลอนไหว
คงเป็นเพียงเวลา...ที่เธอล้าเกินไป
และฉันคงคิดมากใช่ไหม...เอาแต่ใจเหมือนกัน
~*~
เพราะเธอคืออีกครึ่งของใจ...ให้เวลาเธอบ้าง
จะไม่เอาความเหงาเป็นข้ออ้างทำลายฝัน
จะเป็นคนขอโทษทั้งที่ไม่รู้ว่าโกรธอะไรกัน
จะไม่ยอมจบแบบนั้น...ลิ้นกับฟัน..กระทบกันเรื่องธรรมดา
ลึก ๆ ในใจปวดปร่า...แทบทนไม่ไหว
กอดหมอนนอนคิด...ฉันผิดอะไร
หมดรักแล้วใช่ไหม...ถึงไม่สนใจใยดี
~*~
ถามตัวเองมาหลายคืน
ทำไมต้องฝืน....ทนอยู่แบบนี้
เมื่อเค้าไม่สนใจ....ไม่ถนอมรักที่มี
ก็น่าจะจบซะที..เลิกคบกันไป
~*~
ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน
ว่าความรู้สึกนี้มัน..ร้าวลึกแค่ไหน
แค่อ่อนแรง รอนล้า หรือว่า...ทนไม่ได้
จะอยู่ต่อหรือแยกไป...ทางไหนดี
~*~
สงสารหัวใจ..คิดเอ่ยไปว่าขอจบ
หยุดทุกอย่างที่คบ..เลิกพบเพียงเท่านี้
แต่พอเห็นหน้าเธอทีไร..หวั่นและไหวทุกที
ยิ่งมองสบตาเธอแบบนี้...ไม่กล้าเอ่ยไป
หวนคิดถึงเรื่องราวเมื่อคราวรัก
ที่ตัดสินใจแน่นหนัก..ยิ่งคลอนไหว
คงเป็นเพียงเวลา...ที่เธอล้าเกินไป
และฉันคงคิดมากใช่ไหม...เอาแต่ใจเหมือนกัน
~*~
เพราะเธอคืออีกครึ่งของใจ...ให้เวลาเธอบ้าง
จะไม่เอาความเหงาเป็นข้ออ้างทำลายฝัน
จะเป็นคนขอโทษทั้งที่ไม่รู้ว่าโกรธอะไรกัน
จะไม่ยอมจบแบบนั้น...ลิ้นกับฟัน..กระทบกันเรื่องธรรมดา