กลับมาเคลียร์แผลใจในคำตอบ
กานต์ไม่ชอบสล่าอุราหวะ
แสนปวดใจในคำย้ำกล่าวละ
กานต์ได้ผละใจหนีพี่ช้ำใจ
คงเป็นเพราะปัญญาสล่าน้อย
ที่ตอบถ้อยผิดทาง"หาง"ที่ใฝ่
ถามอีกทีเถอะน้องข้องหทัย
อยากตอบใหม่ให้ถูกปลูกสัมพันธ์
ขอน้องกานต์เมตตาสล่าหน่อย
อย่าได้ปล่อยให้วิโยคได้โศกศัลย์
อยากได้ร่วมเคียงรักภักดีกัน
อย่าหุนหันตอบคำกล่าวอำลา
กานต์เห็นใจในความพยายามพี่
ว่าพี่นี้มุ่งมาดปรารถนา
อยากเป็นคู่รู้ใจไปทุกครา
โปรดเมตตาสล่าด้วยช่วยเอาบุญ
สล่าผิน
แคบควาย -_-"
โถด!โถ! สล่า พอเถอะครับ รับไม่ได้
โถ"แคบควาย" น่าอายจริง หญิงไม่หนุน
sugaplus ขัดคอได้ ไม่การุนต์
"อย่ามาจุ้น" คุณครูกานต์ ท่านว่า "พอ"
คำครูกานต์ ขานไป ได้ยินชัด
ทั้งสล่า sugarplus ตัดแล้วหนอ
แห้วทั้งสอง ตรองเอาไว้ ไม่ต้องรอ
อย่าวอนขอ ตวามเมตตา น่าอายลิง
ขอฝากใจ ใฝ่ฝัก รักครูกานต์
ฝากคำหวาน ผ่านไป อ้อนใจหญิง
ครูว่านก ผมว่านก ไม่ท้วงติง
ขอแอบอิง ผิงใจ ไออุ่นเธอ
ฝากใจอ้อน วอนคุณครู ผู้หน้าหวาน
ขอสาบาน แม้นานนัก จะรักเสมอ
ที่ปากบอก ออกจากใจ ใช่ละเมอ
ขอเสนอ ใจน้อยๆ คอยภักดี
-ปนิตา-