อยากแต่งกลอน อ้อนคน บนคิดถึง
เหตุใดจึง สับสน วุ่นวนหา
คำไพเราะ เสนาะหู ดูห่างตา
อารัมภบท พจนา หายากเย็น
ด้วยคิดถึง มิ่งมิตร ลิขิตฝัน
นักประพันธ์ ถิ่นนี้ ที่เคยเห็น
ร่วมบันเทิง เชิงกานต์ สำราญเป็น
เปรียบดั่งเช่น พี่น้อง คล้องใจกัน
อาจเป็นเพราะ ห่างหาย คล้ายทิ้งขว้าง
แต่ยามว่าง มาแล มิแปรผัน
ไม่มีกลอน วางเด่น เป็นหลายวัน
เพราะใจมัน อาจท้อ ขอเวลา
มีนักกลอน หน้าใหม่ หลายคนนัก
เข้าสลัก บทกวี ดีหนักหนา
จรรโลงคำ นำร่าย พร่างพรายตา
ปลุกชีวา คนท้อ ขอฟื้นคืน
ก็กลอนฉัน มันอ่าน ไม่หวานโสต
ขอได้โปรด ช่วยแล แม้ต้องฝืน
ยกนิ้วให้ ได้เห็น เป็นจุดยืน
ใจคงชื่น ลื่นไหล ในกลอนกานต์
คนเผาถ่าน
เหตุใดจึง สับสน วุ่นวนหา
คำไพเราะ เสนาะหู ดูห่างตา
อารัมภบท พจนา หายากเย็น
ด้วยคิดถึง มิ่งมิตร ลิขิตฝัน
นักประพันธ์ ถิ่นนี้ ที่เคยเห็น
ร่วมบันเทิง เชิงกานต์ สำราญเป็น
เปรียบดั่งเช่น พี่น้อง คล้องใจกัน
อาจเป็นเพราะ ห่างหาย คล้ายทิ้งขว้าง
แต่ยามว่าง มาแล มิแปรผัน
ไม่มีกลอน วางเด่น เป็นหลายวัน
เพราะใจมัน อาจท้อ ขอเวลา
มีนักกลอน หน้าใหม่ หลายคนนัก
เข้าสลัก บทกวี ดีหนักหนา
จรรโลงคำ นำร่าย พร่างพรายตา
ปลุกชีวา คนท้อ ขอฟื้นคืน
ก็กลอนฉัน มันอ่าน ไม่หวานโสต
ขอได้โปรด ช่วยแล แม้ต้องฝืน
ยกนิ้วให้ ได้เห็น เป็นจุดยืน
ใจคงชื่น ลื่นไหล ในกลอนกานต์
คนเผาถ่าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
