ตาต่อตา ใจต่อใจ ในความเงียบ
หากจะเปรียบ ก็เหมือนจันทรา คราส่องแสง
ได้แต่มอง มิอาจเอื้อมถึง จึงหมดแรง
จันทร์ฉายแสง เหมือนเธอฉายแววตา มาให้มอง
เธอรู้ไหม ฉันเหมือนกระต่าย ที่หมายจันทร์
ได้เพียงฝัน เพราะรู้ว่าจันทร์ นั้นมีเจ้าของ
เพียงสมมุติ ไปวันๆ ฝันได้เคียงครอง
เธอแอบมอง ก็เพียงแค่นั้น อย่าหวั่นเลย
อย่าตัดพ้อ ต่อว่ากัน หากฉันเฉยชา
ส่งเพียงสายตา ก็เกินพอ อย่ารอเฉลย
รักคือการให้ สุขอยู่ที่ใจ ใช่ลงเอย
ฉันเริ่มคุ้นเคย กับการอยู่เดียวดาย แม้ไร้เธอ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
