สงสารดอกไม้งาม
........
ดอกไม้เจ้าเอย
ใฝ่ถวิลถึงภุมรา
ผู้ทำให้เจ้าเป็นดอกไม้ที่สมบูรณ์
งดงามเบ่งบานอย่างไร้ที่ติ
บนหัวใจแช่มชื่น
วันนี้หายไปไหน... เจ้าหัวใจ
หลงคอย
วินาที...
นาที.....
วัน.......
คืน.......
ปี.......
ไปอยู่ไหนนะเจ้าเอย
หรือไปหลงชมดอกไม้ดอกใหม่
ในอุทยานแห่งอื่นที่รื่นรมย์กว่า
เฝ้ารอต่อไป
กลีบความหวังแห่งดอกไม้ค่อยๆโรยรา
กลีบสุดท้ายกำลังร่วง
กำลังร่วง...
กลีบดอกท้อกลับสะพรั่งมาแทนที่
ดวงอาทิตย์อุทัยโอบหัวใจดอกไม้ให้อบอุ่น
พร้อมกับดวงตาดอกไม้เบิกกว้าง
ปีกภุมราเฉกศิลป์อันงดงาม
กำลังกรีดกรายฟ้อนฟ้า
กับเจ้าแมลงปอปีกบาง
กับนกน้อยเสียงหวานสดใส
กับเจ้าผีเสื้อปีกงาม
มวลปีกงามที่สามารถกรีดปีกบินคู่เคียงกัน
เริงระบำล่องชมสวนสวรรค์ได้
ดอกไม้รำพึง
เราอยากมีปีกงดงามและแข็งแรง
ที่สามารถกรีดปีกฟ้อนฟ้า
ร่ายไปในสวนสวรรค์...เช่นนั้น
คู่เคียงเธอ...นิรันดร์
ทว่า...เป็นไปไม่ได้
และ...ในโลกนี้ยังมีมวลแมลงปีกงดงามอีกมากมาย