ยามแหงนมองท้องฟ้าค้นหาดาว
ที่สกาววาวใสใจปกปักษ์
เมฆลอยบังครั้งใดขุ่นใจนัก
แต่เพียงพักจักหายเคลื่อนย้ายไป
ยังคงจ้องมองเห็นอยู่เช่นเดิม
เหมือนแสงเพิ่มเสริมรู้ดูสดใส
สุริยาสาดส่องต้องคราใด
แต่คืนใหม่ไม่ลับยังกลับมี
ให้หวนคิดจิตกลับกับปัญหา
คำสัญญามาไว้ให้ผมนี่
ใจของเราเขาแซงแต่งเติมดี
สุขทวีมีท้นเอ่อล้นทรวง
แต่วันนี้ที่เห็นเด่นชัดนัก
สุดที่รักกับใครให้หึงหวง
ก้อยเกี่ยวก้อยคล้อยตามยามเดินควง
เหมือนดังบ่วงห่วงรัดมัดเขาไป
มือขยี้ที่ตามาบ่อยครั้ง
แต่ภาพยังฝังเด่นเห็นชัดได้
ทนหลับตาหาม่านบังคิดยั้งใจ
มิทนไหวให้ลืมตามาดูเธอ
ม่านบังตามาบังยังเปิดรู้
ยิ่งหดหู่คู่เราทำเอาเก้อ
อยากให้ตามาบอดตลอดเออ
มืดเสมอเธอหายกับสายตา.
นพ
17 ก.ค.54
ที่สกาววาวใสใจปกปักษ์
เมฆลอยบังครั้งใดขุ่นใจนัก
แต่เพียงพักจักหายเคลื่อนย้ายไป
ยังคงจ้องมองเห็นอยู่เช่นเดิม
เหมือนแสงเพิ่มเสริมรู้ดูสดใส
สุริยาสาดส่องต้องคราใด
แต่คืนใหม่ไม่ลับยังกลับมี
ให้หวนคิดจิตกลับกับปัญหา
คำสัญญามาไว้ให้ผมนี่
ใจของเราเขาแซงแต่งเติมดี
สุขทวีมีท้นเอ่อล้นทรวง
แต่วันนี้ที่เห็นเด่นชัดนัก
สุดที่รักกับใครให้หึงหวง
ก้อยเกี่ยวก้อยคล้อยตามยามเดินควง
เหมือนดังบ่วงห่วงรัดมัดเขาไป
มือขยี้ที่ตามาบ่อยครั้ง
แต่ภาพยังฝังเด่นเห็นชัดได้
ทนหลับตาหาม่านบังคิดยั้งใจ
มิทนไหวให้ลืมตามาดูเธอ
ม่านบังตามาบังยังเปิดรู้
ยิ่งหดหู่คู่เราทำเอาเก้อ
อยากให้ตามาบอดตลอดเออ
มืดเสมอเธอหายกับสายตา.
นพ
17 ก.ค.54