มองลำธาร น้ำใส ไหลกระเซ็น
เมื่อยามเย็น มองน้ำ ฉ่ำหนักหนา
โอ้สายน้ำ ไหลไป ไม่หวนมา
เหมือนกับว่า เธอไป ไกลจากกัน
ความเงียบเหงา วังเวง เพลงหริ่งหรีด
เหมือนคมมีด กรีดใจ ให้เหหัน
คงลืมแล้ว ความสุข ทุกคืนวัน
ลืมสัมพันธ์ กับพี่ ที่ริมธาร
น้องอยู่ไหน ไกลใกล้ ไม่ส่งข่าว
ลืมผู้บ่าว คนดี ที่เคยหวาน
ลืมน้ำพริก ปลาร้า บอกน่าทาน
ลืมวันวาน หวานซึ้ง ตรึงดวงใจ
พี่ยังรอ คนดี อยู่ที่เก่า
พี่ยังเฝ้า รอวัน อันสดใส
ที่ริมธาร บ้านป่า พนาไพร
รอทรามวัย คืนย้อน ก่อนสิ้นปี
.....พี่มานพ......
มิเคยลืม นา-ดิน ถิ่นพำนัก
มิเคยลืม ความรัก สายน้ำนี้
มิเคยลืม เสียงบ่น คนกวี
มิเคยลืม วจี มากมีใจ
เคยมีเธอ ติดห่วง ในบ่วงรัก
ถึงแมัจัก จำห่าง ต่างหวั่นไหว
ความอ้างว้าง ทางนี้ ไม่มีใคร
อาจกลับไป บรรจบ คำรบรอย
เฝ้ามองเมียง เลี่ยงหลบ ไม่พบหน้า
โปรดรู้ว่า ยังเข้ม อยู่เต็มร้อย
ดั่งเรือร้าง ห่างคู่ ที่อยู่คอย
ยังตะบอย โลมลูบ คำจูบลา
หวังถ้าเผื่อ เมื่อเรา จะเหมาอ้าง
"คิดถึงบ้าง" คนดีถ้ามีค่า
รอหวนพบ รบเร้า เฝ้าสัญญา
โปรดกลับมา"บ้านกลางไพร"ใจดวงเดิม
เมื่อยามเย็น มองน้ำ ฉ่ำหนักหนา
โอ้สายน้ำ ไหลไป ไม่หวนมา
เหมือนกับว่า เธอไป ไกลจากกัน
ความเงียบเหงา วังเวง เพลงหริ่งหรีด
เหมือนคมมีด กรีดใจ ให้เหหัน
คงลืมแล้ว ความสุข ทุกคืนวัน
ลืมสัมพันธ์ กับพี่ ที่ริมธาร
น้องอยู่ไหน ไกลใกล้ ไม่ส่งข่าว
ลืมผู้บ่าว คนดี ที่เคยหวาน
ลืมน้ำพริก ปลาร้า บอกน่าทาน
ลืมวันวาน หวานซึ้ง ตรึงดวงใจ
พี่ยังรอ คนดี อยู่ที่เก่า
พี่ยังเฝ้า รอวัน อันสดใส
ที่ริมธาร บ้านป่า พนาไพร
รอทรามวัย คืนย้อน ก่อนสิ้นปี
.....พี่มานพ......
มิเคยลืม นา-ดิน ถิ่นพำนัก
มิเคยลืม ความรัก สายน้ำนี้
มิเคยลืม เสียงบ่น คนกวี
มิเคยลืม วจี มากมีใจ
เคยมีเธอ ติดห่วง ในบ่วงรัก
ถึงแมัจัก จำห่าง ต่างหวั่นไหว
ความอ้างว้าง ทางนี้ ไม่มีใคร
อาจกลับไป บรรจบ คำรบรอย
เฝ้ามองเมียง เลี่ยงหลบ ไม่พบหน้า
โปรดรู้ว่า ยังเข้ม อยู่เต็มร้อย
ดั่งเรือร้าง ห่างคู่ ที่อยู่คอย
ยังตะบอย โลมลูบ คำจูบลา
หวังถ้าเผื่อ เมื่อเรา จะเหมาอ้าง
"คิดถึงบ้าง" คนดีถ้ามีค่า
รอหวนพบ รบเร้า เฝ้าสัญญา
โปรดกลับมา"บ้านกลางไพร"ใจดวงเดิม