สุริยาคราดับลับห้วงหาว
เหมันต์เยือนอีกคราวใจหนาวสั่น
เหม่อมองดาวเด่นเรียงเคียงคู่จันทร์
ต่างกับฉันวันคืนยืนเดียวดาย
ทุกก้าวย่างทางเดินเผชิญเหงา
มีเพียงเงาเทาจางต่างสหาย
จิตวิตกปกคลุมรุมเร้ากาย
แผ่กระจายรายล้อมต้องยอมทน
แต่ละก้าวหนาวเหน็บเจ็บใจฝืน
ไร้จุดยืนขืนไปใจสับสน
สิ้นไร้แสงสว่างทางมืดมน
บนถนนหัวใจวันไร้เธอ
ถนนใจไร้แสงแรงแห่งฝัน
ขาดเชื่อมั่นหวั่นพลาดอาจพลั้งเผลอ
ความอ้างว้างเนิ่นนานพานพบเจอ
น้ำตาเอ่ออาบใจในทุกวัน
วอนสวรรค์ชั้นฟ้าเมตตาบ้าง
ช่วยเปิดทางทอดแสงแรงแห่งฝัน
ขจัดความมืดหมองมัวสลัวพลัน
อย่าขวางกั้นคั่นกลางทางเดินรัก
---สะเลเต---
เหมันต์เยือนอีกคราวใจหนาวสั่น
เหม่อมองดาวเด่นเรียงเคียงคู่จันทร์
ต่างกับฉันวันคืนยืนเดียวดาย
ทุกก้าวย่างทางเดินเผชิญเหงา
มีเพียงเงาเทาจางต่างสหาย
จิตวิตกปกคลุมรุมเร้ากาย
แผ่กระจายรายล้อมต้องยอมทน
แต่ละก้าวหนาวเหน็บเจ็บใจฝืน
ไร้จุดยืนขืนไปใจสับสน
สิ้นไร้แสงสว่างทางมืดมน
บนถนนหัวใจวันไร้เธอ
ถนนใจไร้แสงแรงแห่งฝัน
ขาดเชื่อมั่นหวั่นพลาดอาจพลั้งเผลอ
ความอ้างว้างเนิ่นนานพานพบเจอ
น้ำตาเอ่ออาบใจในทุกวัน
วอนสวรรค์ชั้นฟ้าเมตตาบ้าง
ช่วยเปิดทางทอดแสงแรงแห่งฝัน
ขจัดความมืดหมองมัวสลัวพลัน
อย่าขวางกั้นคั่นกลางทางเดินรัก
---สะเลเต---
ไยว่าเธอลืมพิศคิดถึงฉัน
คนที่ปันหัวใจไปสลัก
เฝ้าคอยห่วงทุกเวลาสวามิภักดิ์
แต่เธอมักมองไกลไม่มองมา
คนข้างตัวหัวใจมอบให้แล้ว
รักแน่แน่วเธอไยไม่รักษา
เขาแสนรักปักใจไยปิดตา
เขาไร้ค่าใช่ไหมเลยไม่มอง
แสนเสียดายความรักฉันที่ปันให้
ต้องทำใจจำทนจำหม่นหมอง
หมดสิทธิ์ได้ใกล้ชิดหมดสิทธิ์ครอง
เป็นเจ้าของห้องใจเธอได้แล้ว
เราต่างมองต่างมุมต่างกลุ้มจิต
เราต่างคิดต่างไปในต่างแถว
เธอรักเขาเอาใจไปอีกแนว
ส่วนฉันแห้วตามหลังหมดหวังเคียง
สล่าผิน