คงต้องห่างหายไปในหน้าที่
คงไม่มีเวลาอารมณ์ศิลป์
แต่จะแวะมาหาเป็นอาจินต์
เพื่อยลยินบทกวีที่ผูกพัน
ด้วยชีวิตรอบด้านงานรุมเร้า
ยากจะเอาเวลามาสร้างสรร
บทกวีแห่งชีวิตปิดฉากพลัน
รอพบกันวันฟ้าใสใจกลับมา
คงไม่มีเวลาอารมณ์ศิลป์
แต่จะแวะมาหาเป็นอาจินต์
เพื่อยลยินบทกวีที่ผูกพัน
ด้วยชีวิตรอบด้านงานรุมเร้า
ยากจะเอาเวลามาสร้างสรร
บทกวีแห่งชีวิตปิดฉากพลัน
รอพบกันวันฟ้าใสใจกลับมา
ถึงเพื่อนจากหากใจยังใกล้จิต
แนบสนิทมิตรเหมือนเยือนเคหา
แค่ความเงียบเดินเตร่คั่นเวลา
นาฬิกาหมุนไวให้มันเดิน
เก็บดอกไม้ในสวนล้วนสวยสวย
หวังจะช่วยเจือจางความห่างเหิน
ดอมบุปผาวาทีนี้พอเพลิน
แค่เผอิญนิ่งร่างก่อนวางกลอน