ฉันช่วยอะไรคุณไม่ได้
แค่คอยเป็นเพื่อนรับฟังตอนคุณหวั่นไหว . .. ก็แสนปวดร้าว
ฝืนใจรับฟัง . . ครั้งแล้วครั้งเล่า
ถ้าคุณคิดถึงเขา . .. ทำไมไม่โทรหา
. . . . . . .
เหตุการณ์วันนี้ . . . ฉันจะไม่ถือ
อย่าขอร้องให้ฉันเป็นแม่สื่อ . . . ชักแม่น้ำทั้งห้า
เพื่อให้คุณและเขา . . เป็นมากกว่าเพื่อนธรรมดา
เพราะความรุ่มร้อนในใจมันอิจฉา
จนนึกเกลียดเขาขึ้นมา . . . มากขึ้นทุกที
. . . . . . .
เอะอะอะไรก็เรียกใช้ฉัน
ความจริง . . เราเป็นเพื่อน ห่าง ~ ห่าง กัน . .. ก็พอแล้วนี่
หลังจบการสนทนาวันนี้
ช่วยลบเบอร์ของฉันจากเครื่องคุณที . .. แล้วทีหลัง "อย่าโทรมา"~*