พอหลานรักกลับมาน้ำตาเล็ด
หลานคอยเช็ดน้ำตาย่าสมร
เข้าสวมกอดพลอดพรั่งดั่งละคร
ยามลานอนหอมแก้มแช่มชื่นใจ
ครั้นลากลับน้ำตาก็พาพรอด
สวมอ้อมกอดย่าหลานมานสดใส
ทำงานหนักนานปีที่กลับไป
แต่คงไว้รักนี้ที่แก้มยาย(ย่า)
ตุลาทิตย์
กลับบ้านไปหาย่ามา แกน้ำตาเล็ดน้ำตาร่วง
หลานคอยเช็ดน้ำตาย่าสมร
เข้าสวมกอดพลอดพรั่งดั่งละคร
ยามลานอนหอมแก้มแช่มชื่นใจ
ครั้นลากลับน้ำตาก็พาพรอด
สวมอ้อมกอดย่าหลานมานสดใส
ทำงานหนักนานปีที่กลับไป
แต่คงไว้รักนี้ที่แก้มยาย(ย่า)
ตุลาทิตย์
กลับบ้านไปหาย่ามา แกน้ำตาเล็ดน้ำตาร่วง