เล่ห์เหลี่ยมคนค้นเดาเข้าใจยาก
หว่านลมปากจนไว้ใจข่มเหง
ฉวยโอกาสง่ายดายไม่ยำเกรง
อยากโทษเขา...เรารักเอง...จะโทษใคร
เข็ดแล้วครั้งเดียวพอไม่ขอพบ
เหนื่อยต้องน้ำตากลบ...คบไม่ไหว
ประคองหัวใจเราก้าวต่อไป
แม้น้ำตา...หยุดวันไหน...ก็ไม่รู้
อุทาหรณ์สอนใจในวันนี้
ชั่วชีวีจะจำความอดสู
จะเพียรใช้ปัญญาศึกษาดู
มิอายผู้คนซ้ำเพราะคำลวง