ขาดไอรักมักคราวเหน็บหนาวจิต
หาได้ชิดนิดแนบแอบข้างไหน
ต้องไร้คู่อยู่เดียวเปลี่ยวดวงใจ
ไม่เห็นใครทำไมไร้คนเอา
กลับมาบ้านย่านนี้มีให้คิด
คงจะผิดติดอยู่ผู้คอยเฝ้า
จะไปหารักใดใครให้เนา
โอ้ตัวเราเมามัวกลัวไม่มี
คงลืมไปใครเล่าเฝ้าแต่รัก
ไม่ประจักษ์รักแม่ไม่แบ่งสี
ทำอะไรให้เราเอาสิ่งดี
บ่ เคยมีที่ท่านนั้นไม่แล
ไอรักหนอขอรักที่แน่แท้
คือรักแม่ไม่แปรแท้แยแส
แม้โลกเปลี่ยนเกรียนไปไม่อาจแก้
เพราะรักแท้ของแม่ซิแน่นอน
อุ่นไอรักของแม่แน่แท้สุข
ไร้ซึ่งทุกข์อันใดใครสั่งสอน
มีแต่ความหวังดีนี้ทุกตอน
พอนึกย้อนร้อนแร่น้ำตาริน
robozo
อุ่นไอรักมักทำให้ฉ่ำชื่น
ความขมขื่นหายไปจากใจสิ้น
เพราะไอรักมักละมุนอุ่นในจินต์
จึงถวิลร่ำหาคว้าไอรัก
ทุกชีวิตคิดคว้าหาไออุ่น
เพื่อกระตุ้นหัวใจไว้เป็นหลัก
ได้ไออุ่นดุนใจให้สุขนัก
เราจึงมักไขว่คว้าหาอุ่นไอ
สล่าผิน
หาได้ชิดนิดแนบแอบข้างไหน
ต้องไร้คู่อยู่เดียวเปลี่ยวดวงใจ
ไม่เห็นใครทำไมไร้คนเอา
กลับมาบ้านย่านนี้มีให้คิด
คงจะผิดติดอยู่ผู้คอยเฝ้า
จะไปหารักใดใครให้เนา
โอ้ตัวเราเมามัวกลัวไม่มี
คงลืมไปใครเล่าเฝ้าแต่รัก
ไม่ประจักษ์รักแม่ไม่แบ่งสี
ทำอะไรให้เราเอาสิ่งดี
บ่ เคยมีที่ท่านนั้นไม่แล
ไอรักหนอขอรักที่แน่แท้
คือรักแม่ไม่แปรแท้แยแส
แม้โลกเปลี่ยนเกรียนไปไม่อาจแก้
เพราะรักแท้ของแม่ซิแน่นอน
อุ่นไอรักของแม่แน่แท้สุข
ไร้ซึ่งทุกข์อันใดใครสั่งสอน
มีแต่ความหวังดีนี้ทุกตอน
พอนึกย้อนร้อนแร่น้ำตาริน
robozo
อุ่นไอรักมักทำให้ฉ่ำชื่น
ความขมขื่นหายไปจากใจสิ้น
เพราะไอรักมักละมุนอุ่นในจินต์
จึงถวิลร่ำหาคว้าไอรัก
ทุกชีวิตคิดคว้าหาไออุ่น
เพื่อกระตุ้นหัวใจไว้เป็นหลัก
ได้ไออุ่นดุนใจให้สุขนัก
เราจึงมักไขว่คว้าหาอุ่นไอ
สล่าผิน