...เพียง..เสียงหนึ่งหัวใจร่าย...
...ร้องขอมากมาย..วางสิ่งหวั่นไหวสับสน...
...อาจถึงเวลา..ต้องหลบเร้นตัวตน...
...เพื่อหนึ่งใครบางคน..ที่เดินเข้ามา...
...จะทำตามหรือไม่...
...จริงหรือ..นี่คือสิ่งที่ใจปรารถนา...
...หรือแค่เสียงพ้อ..ต่อสิ่งที่ค้างคา...
...หรือเพราะความล้า..จากการตามหาแต่ว่าห่างไกล...
...ตัดสินใจดีกว่า...
...ไม่ใช้คำอำลา...รอการกลับมาเริ่มใหม่...
...ในวันที่..มีอีกหนึ่งหัวใจ...
...ของหนึ่งบางใคร..ที่ใฝ่เฝ้ารอ...
ปภัสร์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔
...ร้องขอมากมาย..วางสิ่งหวั่นไหวสับสน...
...อาจถึงเวลา..ต้องหลบเร้นตัวตน...
...เพื่อหนึ่งใครบางคน..ที่เดินเข้ามา...
...จะทำตามหรือไม่...
...จริงหรือ..นี่คือสิ่งที่ใจปรารถนา...
...หรือแค่เสียงพ้อ..ต่อสิ่งที่ค้างคา...
...หรือเพราะความล้า..จากการตามหาแต่ว่าห่างไกล...
...ตัดสินใจดีกว่า...
...ไม่ใช้คำอำลา...รอการกลับมาเริ่มใหม่...
...ในวันที่..มีอีกหนึ่งหัวใจ...
...ของหนึ่งบางใคร..ที่ใฝ่เฝ้ารอ...
ปภัสร์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔
ทุก คำ ต อ บ..เป็น เ ธ อ
สิ่งรอบข้างที่เจอ..ไม่อาจเปลี่ยนคำร้องขอ
ตลอดเวลาของคน..เฝ้ารอ
ความคิดถึงคอยเติมต่อให้ก้าว..ต่อไป
เ ชื่ อ ใ จ..ฉันสักที
ข้ออ้างอย่างอื่นไม่มี..มีแต่..ไม่อาจรักใครได้
คำร้องขอของคนที่ยังอยากก้าวเดิน..ไปพร้อมคนของใจ
คือจับมือเขาไว้..เริ่มใหม่ด้วยกันน่ะเธอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
