สงสารย่าป้าปู่เถอะผู้หลาน
ก็เหยาะแหยะเยอะยานแหละหลานเอ๋ย
อุตส่าห์เก๊กเด็กอาร์ตวางมาดเกย
อาจแกว่งเลยเผยข้อเกินพอดี
มีเฒ่าไหนใครหรือไปหือเข้า
ทำหมากเปรอะเลอะเงา เศร้าเสียศรี
หรือเงอะงะปะปนกับคนดี
หงุดหงิดจนใจกวี ไม่มีกลอน
หรือแกะ-กะ-ระรานเป็นพาลแก่
คอยยักแย่ยักยันเหมือนฝันหลอน
ทำลายรุ่นสุนทรีย์รวีจร
ขวางวิจินทินกรจะเก็บดาว
อย่าเดียดฉันท์พลันฉ้อนะพ่อนะ
เป็นกล้วยไม้ไหนจะระดะหาว
เดี๋ยวก็หย่อนย้อยลงเป็นธงราว
จะเด่นด้าวโด่งได้เท่าไรกัน
ก็รอดูดอกใหม่จะไหวก้าน
เทวดาฝ่าดานผ่านสวรรค์
ฉายฉัพพรรณอันศิริรังสิมันตุ์
เอาชนะผงะงันปั้นอัตตา ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๑๒.๐๗.๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
