เมื่อแรกเริ่มผมมาประหม่าอยู่
กลอนประตูหน้าต่างด่างหลายสี
ผิดสัมผัสควบกล้ำซ้ำทวี
ไม่คิดหนีเขียนส่งลงบ้านกลอน
มีหลายท่านแนะนำชี้คำผิด
ดั่งใจคิดผู้รู้เป็นครูสอน
โอกาสเปิดแล้วหนาอย่ามัวนอน
เริ่มวรรคตอนยกร่างยามว่างมี
เขียนไปเรื่อยเมื่อยล้าก็มาอ่าน
คอยตรวจทานท่านสั่งทุกครั้งนี่
สัมผัสท้ายวรรคสองมองให้ดี
ต้องคอยหนีอักษรต่ำค้ำไม้โท
ไม้ไต่คู้อีกคำท่านย้ำนัก
แนะนำหลักสัมผัสคัดตามโผ
ทำอักษรอย่างไรให้ตัวโต
เล่นสีโชว์เด่นชัดนำจัดวาง
สิ่งเหล่านี้ผู้ใหญ่ท่านให้มา
ขอเราอย่าเสียขวัญพลันหนีห่าง
จะรับได้หรือไม่ในอีกทาง
เขาเปิดกว้างให้เราเก็บเอาไป
เห็นที่ผิดของเราเขาเตือนสั่ง
อย่าขึงขังถือโทษกริ้วโกรธใหญ่
มิลงทุนหนนี้มีกำไร
กอบโกยได้เท่าใดเอาไปเลย.
นพ
12 ก.ค.54
กลอนประตูหน้าต่างด่างหลายสี
ผิดสัมผัสควบกล้ำซ้ำทวี
ไม่คิดหนีเขียนส่งลงบ้านกลอน
มีหลายท่านแนะนำชี้คำผิด
ดั่งใจคิดผู้รู้เป็นครูสอน
โอกาสเปิดแล้วหนาอย่ามัวนอน
เริ่มวรรคตอนยกร่างยามว่างมี
เขียนไปเรื่อยเมื่อยล้าก็มาอ่าน
คอยตรวจทานท่านสั่งทุกครั้งนี่
สัมผัสท้ายวรรคสองมองให้ดี
ต้องคอยหนีอักษรต่ำค้ำไม้โท
ไม้ไต่คู้อีกคำท่านย้ำนัก
แนะนำหลักสัมผัสคัดตามโผ
ทำอักษรอย่างไรให้ตัวโต
เล่นสีโชว์เด่นชัดนำจัดวาง
สิ่งเหล่านี้ผู้ใหญ่ท่านให้มา
ขอเราอย่าเสียขวัญพลันหนีห่าง
จะรับได้หรือไม่ในอีกทาง
เขาเปิดกว้างให้เราเก็บเอาไป
เห็นที่ผิดของเราเขาเตือนสั่ง
อย่าขึงขังถือโทษกริ้วโกรธใหญ่
มิลงทุนหนนี้มีกำไร
กอบโกยได้เท่าใดเอาไปเลย.
นพ
12 ก.ค.54