ท่องเว็บไซค์...หาอะไหล่...ใว้ซ่อมรถ....
หาจนหมด...ทั่วทุกเว็ป...แทบมึนหัว...
หาเท่าไร.....ก็ไม่เจอ...เบลอทั้งตัว...
ขอทิ้งเรื่อง...ที่ปวดหัว...ใว้แล้วกัน...
เห็นหน้าเว็ป...ของกลอนไทย...ชมรมคลับ
พออ่านปั๊บ...ก็โดนใจ...ใช่เลยฉัน
ได้อ่านกลอน...รวมเรื่องราว...ร้อยประพันธ์
ขอขอบคุณ...ที่สร้างสรรค์...งานร้อยกรอง
จะขอเป็น...สมาชิก...คอยติดตาม
เสวนา...หรือตอบถาม...ตามความเห็น
ให้โอกาส...เมฆาหน่อย...ค่อยค่อยเป็น
ให้ได้เห็น...ความงดงาม...แห่งกวี......
เมฆา...
07/ตุลาคม/2009
อ้างอิงจาก http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=8713.0
เปลี่ยนวิกฤติ..เป็นโอกาส...
๐ หนึ่งตัวอย่างแนวกลอนอักษรสร้าง
ที่ผมวางครั้งปฐม..บ่มสมัย
มาบัดนี้แตกต่างห่างกันไกล
เพราะวันวัยให้ผล..คนค้นคน
๐ รับน้ำใจไมตรี..จากพี่น้อง
ชี้บกพร่องท่องจำคำสับสน
ฝึกสัมผัสตามท่านอาจารย์ดล
และอ่านยลให้ถ้วนกระบวนความ
๐ บวกกับใจรักจริง..สิ่งเหล่านี้
คิดการดีเข้าว่า..ต้องกล้าถาม
ทุกปัญหา..หากเห็นเป็นนิยาม
แก้ได้ตามครรลอง..หมั่นตรองเพียร
๐ ถึงผมด้อย..ฝีมือหาดื้อไม่
คงฝักใฝ่อ่านหมดบทท่านเขียน
อันไหนดีชี้เด่น...เป็นบทเรียน
อันไหนเฮี้ยน..ก็ห่างปล่อยวางไป
๐ แต่ที่สุด สำคัญ..เป็นขวัญผม
คือได้ชม..งานจรด..บทสมัย
มีความสุข..ยามอ่าน..บ้านกลอนไทย
ที่ทุกท่านจารไว้..ให้ผมเรียน....
ข้างบนนั้นเป็นกลอนแรกสุดในชีวิตที่ผม(เมฆา..)เขียนขึ้นและรวบรวมความกล้าวางลงที่บอร์ดครั้งแรก
ซึ่งจะเห็นได้ชัดว่า ทุกสัมผัส ทุกวรรคตอน ทุกเสียงพยัญชนะเสียงสระ ที่ผิดเพี้ยน
ในบทนี้นั้น..มีครบถ้วนกระบวนเพี้ยน..แต่พอได้ศึกษาและอ่านกลอนทุกๆวันก็พอจะลึมหูลึมตาได้บ้างอย่างทุกวันนี้ครับ
สุดท้าย..ขอกราบขอบพระคุณ..คุณครู อาจารย์..พี่ๆน้องๆที่ผมเคารพทุกๆท่านที่ชี้แนะผมมาโดยตลอด
และขอขอบคุณทุกบทกลอนที่ลงบอร์ดทุกๆกระทู้..ทุกๆวัน..ที่ให้ผมได้อ่าน..และมีความสุขกับอักษราภาษาไทย..ขอบคุณครับ
ด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง
เมฆา...
12/กรกฎาคม/2011
ปล.ยังยืนยันว่าจะขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆท่านเสมอ...
หาจนหมด...ทั่วทุกเว็ป...แทบมึนหัว...
หาเท่าไร.....ก็ไม่เจอ...เบลอทั้งตัว...
ขอทิ้งเรื่อง...ที่ปวดหัว...ใว้แล้วกัน...
เห็นหน้าเว็ป...ของกลอนไทย...ชมรมคลับ
พออ่านปั๊บ...ก็โดนใจ...ใช่เลยฉัน
ได้อ่านกลอน...รวมเรื่องราว...ร้อยประพันธ์
ขอขอบคุณ...ที่สร้างสรรค์...งานร้อยกรอง
จะขอเป็น...สมาชิก...คอยติดตาม
เสวนา...หรือตอบถาม...ตามความเห็น
ให้โอกาส...เมฆาหน่อย...ค่อยค่อยเป็น
ให้ได้เห็น...ความงดงาม...แห่งกวี......
เมฆา...
07/ตุลาคม/2009
อ้างอิงจาก http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=8713.0
เปลี่ยนวิกฤติ..เป็นโอกาส...
๐ หนึ่งตัวอย่างแนวกลอนอักษรสร้าง
ที่ผมวางครั้งปฐม..บ่มสมัย
มาบัดนี้แตกต่างห่างกันไกล
เพราะวันวัยให้ผล..คนค้นคน
๐ รับน้ำใจไมตรี..จากพี่น้อง
ชี้บกพร่องท่องจำคำสับสน
ฝึกสัมผัสตามท่านอาจารย์ดล
และอ่านยลให้ถ้วนกระบวนความ
๐ บวกกับใจรักจริง..สิ่งเหล่านี้
คิดการดีเข้าว่า..ต้องกล้าถาม
ทุกปัญหา..หากเห็นเป็นนิยาม
แก้ได้ตามครรลอง..หมั่นตรองเพียร
๐ ถึงผมด้อย..ฝีมือหาดื้อไม่
คงฝักใฝ่อ่านหมดบทท่านเขียน
อันไหนดีชี้เด่น...เป็นบทเรียน
อันไหนเฮี้ยน..ก็ห่างปล่อยวางไป
๐ แต่ที่สุด สำคัญ..เป็นขวัญผม
คือได้ชม..งานจรด..บทสมัย
มีความสุข..ยามอ่าน..บ้านกลอนไทย
ที่ทุกท่านจารไว้..ให้ผมเรียน....
ข้างบนนั้นเป็นกลอนแรกสุดในชีวิตที่ผม(เมฆา..)เขียนขึ้นและรวบรวมความกล้าวางลงที่บอร์ดครั้งแรก
ซึ่งจะเห็นได้ชัดว่า ทุกสัมผัส ทุกวรรคตอน ทุกเสียงพยัญชนะเสียงสระ ที่ผิดเพี้ยน
ในบทนี้นั้น..มีครบถ้วนกระบวนเพี้ยน..แต่พอได้ศึกษาและอ่านกลอนทุกๆวันก็พอจะลึมหูลึมตาได้บ้างอย่างทุกวันนี้ครับ
สุดท้าย..ขอกราบขอบพระคุณ..คุณครู อาจารย์..พี่ๆน้องๆที่ผมเคารพทุกๆท่านที่ชี้แนะผมมาโดยตลอด
และขอขอบคุณทุกบทกลอนที่ลงบอร์ดทุกๆกระทู้..ทุกๆวัน..ที่ให้ผมได้อ่าน..และมีความสุขกับอักษราภาษาไทย..ขอบคุณครับ
ด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง
เมฆา...
12/กรกฎาคม/2011
ปล.ยังยืนยันว่าจะขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆท่านเสมอ...