คคนางค์..ย่างสู่..ฤดูวสันต์
หลากเฉดวรรณ..ศยามล..ปนสดใส
ตราบวรุณโปรยสาย..สลายไป
นภาลัย..จักงามงด..หมดราคี......(ขนิษฐา)
๐ วสันต์สิ้น..อินทรธนู..ฤาอยู่ได้
โพยมัน*...พลันไหว..ยามไร้สี
เคยฉายเฉิด..เจิดจรัส..เหนือปัฐพี
รุ้งระวี..หนีพราก..จากอัมพร.....(victorias secret)
......หนึ่งคะแนน..แสนสนิท....ขนิษฐา
...พิรุณพา...มาเรียงพร่ำ..ย้ำอักษร
...ปาริชาติ..อวลประทิ่นกลิ่นสุนทร
...อันคืนย้อน..สู่ลำนำ....คำโบราณ........(สียะตรา)
๐ ถ้อยสลัก..อักษรา..ที่ปรากฏ
มธุรส..งดงาม..วาบหวามหวาน
ทวินวล..ครวญคำ..ดูชำนาญ
สองสคราญ..ขานขับ..รับกระบวน.... (victorias secret)
พยับเมฆ...พยับหมอก-ระลอกเข้า
รวิเจ้า...รหิตหาย...พระพายหวน
อุตรา...นภาร้อง...ละอองอวล
ระทกทวน...ระรวนซ่าน...มลานใจ.....(ตุลาทิพย์)
๐ พยัพครึ้ม..โพยมครวญ..จนป่วนปั่น
ฟ้าสะเทือน..เลื่อนลั่น..ดินสั่นไหว
วาโยโหม..โถมสุเมรุ..จนเอนไป
ชลาลัย..ไหลหลั่ง..ท้นฝั่งดิน... (victorias secret)
..พสุธา..สาคเรศ..เหตุวิสัย
เงาไถง..ไสยาสน์..ขาดกสิณ
แลวิมุติ..สุดคะเน...ม่านเมฆินทร์
ยังอภิญญ์ ..จินต์ยล..ผจญกานท์.... (เมฆา...)
..จนสะเทือน..เลือนลั่น..บัลล์วาสพ
มิสงบ..อีกแล้ว..ฤา..สังสาร
ทิพเนตร..แลเล็งจาก..พิมาน
ทรงอุทาน...อัตตา..พาบรรลัย...(ขนิษฐา/คนโบราณ)
...แม้นวายุ..มุโหม..โถมถนัด
อติภัทร..หาคลอน..สันดอนไหว
เฉกอัคคี...ศรีฉกาจ..ธาตุโภไคย
สำแดงไฟ..เยี่ยงปราชญ์..วาดสุนทร
(เมฆา...)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 08:16:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...คลื่นสงบ..กลบวายุ.....ปะทุโถม (อ่าน 30957 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: