ท่ามสลัวมัวหม่นบนใบหน้า
อาบน้ำตาเอ่อปริ่มแต้มยิ้มใส
เมื่อแสงทองส่องทางที่กลางใจ
แย้มความนัยไขเปรยเอ่ยวาจา
แรงระอุคุ-กรุ่นยิ่งอุ่นอาบ
ให้กำซาบทาบทรวงด้วยห่วงหา
เป็นแสงสาดพาดทอพอสายตา
ได้ค้นหามาพบบรรจบเจอ
พลันฉายแววแจ๋วแจ่มให้แช่มชื่น
เคยสะอื้นกลืนกล้ำร่ำไห้เผลอ
ก็เลือนลบจบครันครั้นได้เจอ
แสงแห่งเธอที่สาดผงาดงาม
ดังดรุณอุ่นอิ่มปริ่มแย้มสรวล
ดังแสงนวลสาดส่งตรงสนาม
ดังอาทิตย์เริ่มวันให้ผันตาม
คือนิยามแสงสว่าง ณ กลางใจ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
อาบน้ำตาเอ่อปริ่มแต้มยิ้มใส
เมื่อแสงทองส่องทางที่กลางใจ
แย้มความนัยไขเปรยเอ่ยวาจา
แรงระอุคุ-กรุ่นยิ่งอุ่นอาบ
ให้กำซาบทาบทรวงด้วยห่วงหา
เป็นแสงสาดพาดทอพอสายตา
ได้ค้นหามาพบบรรจบเจอ
พลันฉายแววแจ๋วแจ่มให้แช่มชื่น
เคยสะอื้นกลืนกล้ำร่ำไห้เผลอ
ก็เลือนลบจบครันครั้นได้เจอ
แสงแห่งเธอที่สาดผงาดงาม
ดังดรุณอุ่นอิ่มปริ่มแย้มสรวล
ดังแสงนวลสาดส่งตรงสนาม
ดังอาทิตย์เริ่มวันให้ผันตาม
คือนิยามแสงสว่าง ณ กลางใจ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
