บังเอิญว่าหัวใจเป็นไข้หนัก
ถูกความรักหักอกจนหมกไหม้
พบแต่ความแล้งร้อนเข้าชอนไช
อยากหลับไหลไม่ตื่นให้ฝืนตรม
ชั่งเถิดนะหัวใจที่ไร้ค่า
ทรมาเพียงใดจะไม่ก้ม
ขอหลีกทางแสนไกลมิใฝ่ชม
ดั่งติดหล่มจมปลักจนดักดาน
แม้จะล้าเพียงใดจนไหวอ่อน
แม้จะร้อนเพียงใดจนใจด้าน
แม้จะทุกข์คลุกเคล้าจนเศร้าซาน
แม้จะนานเพียงใดจะไม่ลืม
เพราะบังเอิญรักเธอจนเพ้อพก
ดั่งเดินตกหลุมพรางเส้นทางปลื้ม
หลงละเมอเผลอไผลที่ให้ยืม
อ้าปากดื่มยาพิษสพติดเธอ
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
