นั่งไกวเปลจับเจ่า อิงเสาบ้าน
เช่นวันวานไร้ใจ ให้อดสู
เสียงน้อยใหญ่สองหนุ่ม มุมประตู
บ่นเรื่องคู่เรื่องรัก ชักเหนื่อยใจ
ทำกับแกล้มเสิร์ฟตรง พร้อมชงเหล้า
นั่งกอดเข่าเฝ้าเพ้อ ถึงเธอ..ไหน
จากถกเถียงกับกลาย เมามายไป
จ้อกันใหญ่เคียงคลอ ถูกคอกัน
สาวต้นเรื่องเคืองขุ่น ลุ้นไม่ออก
งามไม่หยอกขาวหมวย สวยจริงนั่น
รีบจูงมือเข้าบ้าน สานสัมพันธ์
สะอื้นกลั่นน้ำตาเล็ด คงเข็ดชาย