เทพธิดาตัวน้อยคอยตรงหน้า
จนไม่กล้ายืนมองจ้องประสาน
น่าสมเพชตัวเองเกรงประจาน
เหมือนซาตานแตกต่าง, กับนางฟ้า
อยู่ในชุดสีขาวพราวพิสุทธิ์
ยิ่งเธอรุดก้าวเดินฉันเกินบ้า
ทั้งทรวดทรงองค์รับกับนัยน์ตา
ย่างกรายมาหวั่นอก, ตระหนกใจ
ริมระเบียงที่ยืนพื้นสะอาด
ตกเป็นทาสอนงค์จากตรงไหน
ชุดสีขาวเนื้อผ่องเป็นยองใย
หวังอยู่ใกล้ไม่ห่าง, ไม่ร้างรา
หน้าผุดผาดประโลมเด่นโฉมฉาย
มัดใจชายหมายปองลอบมองหา
เพียงถ้อยคำได้ยิน มากินยา
คงไม่นานหรอกหนา, หายบ้าเอง!
หวังว่าท่านคงชอบนางพยาบาลที่หามาให้นะครับ! หุหุ 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
