รัก นั้นคือ ของขวัญ อันประเสริฐ
ที่ แพร้วเพริศ ยังให้ หัวใจปลื้ม
หลอก ตัวเองว่าใคร คงไม่ลืม
ลวง ตนดื่มเป็นนิจ เติมพิษรัก
อย่า ห้ามใจ ใฝ่เพ้อ ถึงเธอนั้น
จง ฆ่าฉัน หากโกรธ ลงโทษหนัก
ทวง หนี้...เชิญ ยอมใช้ ไม่ถามทัก
สัญญาจัก หักงอ ไม่ขอทวง...
.....ขอ ฝาก กลอน ถึง คน ดี ที่ ห่างหาย ....