หนุ่มเอย
เรานี้ชายชาติชาญผู้หาญกล้า
อย่าได้ล้าล่าถอยถ้อยคำหยาม
อย่าได้หยุดทางฝ่าหาคนงาม
อย่าได้ตามง้อใครให้เหลิงลอย
เราก็หนึ่งในตองอูผู้พิชิต
เราก็ศิษย์ท่านแผนแสนรักสอย
ครูที่รักเณรแอแท้เลิศลอย
อย่าหน้าหงอย งี่ เง่าให้เขาฮา... (บ้านริมโขง)
..................
สาวเอย
เขาเปรียบเราเหมือนบุปผามาเย้ายวน
ภมรล้วนภิรมย์ชมชื่นหา
กรีดปีกหางเลาะเล็มมิสร่างซา
เมื่ออิ่มแล้วถลาพาใจจร
เราจึงควรเป็นต้นไม้กินแมลง
ใครแอบแฝงเข้ามาพร่าเกสร
จักหุบกลีบซ่อนไว้ในดงดอน
โอ้..สงสารมวลภมรอดร่อนบิน